ชายผู้ชอบออกคำสั่งบอกเธอในตอนที่เขาดึงมือเธอให้ก้าวตามออกมาจากลิฟท์ พวงดอกแก้วจึงต้องเงยหน้าตามที่เขาสั่ง เมื่อเดินผ่านประตูกระจกเลื่อนเข้าไปภายใน มีเคาเตอร์ซึ่งมีพนักงานต้อนรับหญิงนั่งอยู่เพียงคนเดียว หญิงสาวคนนั้นยืนขึ้นประนมมือไหว้ฐานทัพ แล้วก็นั่งลงตามเดิม ชายหนุ่มไม่สนใจพนักงานสาวคนนั้นด้วยซ้ำ เขาพาเธอเดินเลี้ยวไปด้านซ้าย ซึ่งเป็นคนละทางกับป้ายที่ชี้บอกทางไปยังแผนกต่างๆของห้างทางด้านขวา ระหว่างทางเดิน หญิงสาวถูกเขาจับจูงอยู่ตลอดเวลา พวงดอกแก้วกวาดสายตามองไปรอบๆก็พบว่าในโซนนี้ไม่มีโต๊ะทำงานของพนักงานเลยสักคน มีเพียงทางเดินปูพรมสีเข้ม ระหว่างทางเดินกว้างๆนั้นมีประตูห้องบานใหญ่สามห้องทางซ้ายมือ ซึ่งเว้นระยะห่างกันพอสมควร หญิงสาวเดาเอาว่าพื้นที่ส่วนนี้น่าจะเป็นพื้นที่ในส่วนของผู้บริหารเท่านั้น
“ดอกแก้ว”
“คะ” หญิงสาวขานรับงงๆ ทำไมเขาชอบทำเสียงดุนักนะ เคยพูดหวานๆกับใครบ้างมั้ย อ้อ! เคยสิ
