กระเพราไข่ดาว

633 คำ
" คะ คะ คุณ คุณ จำ จำ หนูได้เหรอค่ะ " ดาวเงยหน้ามอง แล้วพูดเสียงตะกุกตะกัก พร้อมทั้งรู้สึกกลัว "อื้อ หื้อ " ออสตินก้มหน้า ลงไปมองตาคนร่างบางใกล้ๆ จนเธอรู้สึกถึงลมหายใจ ของเขาที่เป่าลดแก้มนวล " คุณ คุณ ปะ ปะ ปล่อย ปล่อย หนูนะค่ะ" ดาว รู้สึกหน้าร้อนผ่าวขึ้น มาจนหน้าแดง ออสตินเห็นแบบนั้น ยิ่งรู้สึกอยากแกล้ง เธอขึ้นมา " ทำไม อายผัวตัวเองเหรอ ถึงได้หน้าแดงขนาดนั่น นะหึ" ออสติน ก้มกระซิบข้างหู ของดาวแล้วเป่าลมออกจากปาก อย่างจงใจ ดาวได้สติแบบนั้น ก็รีบดันตัวให้ออกห่าง ผู้ชายอันตราย ตรงหน้า " นี้คุณหยุ่ดพูดได้แล้วค่ะ ถ้าจะไปส่งก็รีบไป เพราะถ้าไม่ฉันจะกับแล้วค่ะ " ดาว ตั้งสติได้ก็ยืนเท้าสะเอวมอง หน้าคนขี้แกรง ตรงหน้าอย่างท้าทาย ออสตินเห็นแบบนั้น ความรู้สึกแปลกๆ ก็วิ่งเข้าหา จนเขาอธิบายความรู้สึกนั้นไม่ถูก ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่น มาอวดดีแบบนี้ คงโดนจับโยนให้เสือกินแล้ว แต่นี้ไม่รู้ทำไม ผมกับเอ็นดูมากกว่าโมโห " อื้ม กลับกัน" ออสติน ยิ้มกริ่มอย่างพอใจ แล้วเดินนำหน้า คนร่างบางที่เดินแลบลิ้น ปลิ้นตา อยู่ข้างหลัง ชายชุดดำที่ค่อย อารักขา ออสตินเห็น คนด้านหลังแลบลิ้นปลิ้นตา แบบนั้นก็อดกลั้นขำ ไม่ได้ ก่อนจะแปลกใจ ว่าทำไมเจ้านายไม่ยังกะ โมโหหรือฆ่าเธอ เหมือนคนอื่น บ้านไม้ริมน้ำ " ขอบคุณ นะค่ะ" ดาวยกมือไหว้ แล้วส่งยิ้มให้ จากนั้น ออสตินก็เดินตาม คนร่างบางมา " นี้คุณจะตามฉัน เข้ามาทำไมค่ะ " ดาวหันมามอง ออสตินที่มีลูกน้องตามมา เป็นขบวน อย่างสงสัย แล้วเธอก็เอียงคอไปมองดู ด้านหลังของ ออสติน จากนั้นออสติน ก็สั่งให้ลูกน้องรอเขาที่นี้ เอี้ยด..... เสียงประตูบ้านไม้ เปิดออก จากนั้น ออสตินก็เดินสำรวจ ภายในบ้าน อย่างตกใจ เพราะที่เขาเคยมา เมื่อ3ปีที่แล้วยังรก จนปล่อยให้คนที่จะมาเช่าดู เพื่อที่จะเช่าต่างพากัน เมินหน้าหนี เพราะสกปรก จนหน้ากลัว เหมือนบ้านผีสิง " คุณค่ะ คุณทานข้าวมา รึยังค่ะ" ดาวเดินถือ แก้วน้ำ มายื่นให้ออสติน ก่อนจะชวน เขาออกมานั่งหน้าบ้าน " ยัง " ออสตินยกแก้วน้ำ ขึ้นมาดื่มแล้ว นั่งมองหน้า ผู้หญิงเฉิ่มที่นั่งยิ้มหวาน ส่งให้ " ถ้างั้นทานข้าว ด้วยกันนะค่ะ" ดาว ชวนให้ชายหนุ่ม ตรงหน้าทานข้าวเป็นเพื่อน เพราะอย่างน้อย เธอก็ควรจะได้ตอบแทน น้ำใจของเขาที่อุตส่ามาส่ง " รอแป้บนึ่งนะค่ะ " ดาวเดินเข้าไปข้างในบ้าน แล้วเอาถ้วยชาม มาตักข้าวสวยร้อนๆ จากนั้นเธอก็เอา ผัดกระเพราหมูกรอบ ที่เธอทำไว้ ก่อนหน้าที่จะออกไป ส่งข้าวเหนียวหมู ให้ลูกค้า " เอ้อ.....นี้เขาเรียกว่า อะไร" ออสติน ไม่เคยเห็นอาหารที่อยู่ในจานข้าว ของตัวเองก็ทำท่าทางแปลกใจ เขารู้จักเพียงอย่างเดียว คือไข่ดาว " เอ้าคุณ นี้คุณไม่รู้จักผัดกระเพรา ไข่ดาว เหรอค่ะ " ดาว ขำออกมาเสียงดัง แต่ต้อง กลืนขำลงคอไป เพราะโดนสายตาดุนั้น จ้องมาอย่าง เอาเรื่อง " ขอโทษค่ะ รองทานดูนะค่ะ" ดาว ยิ้มแหยๆ ก่อนจะก้มหน้าก้มตา กินข้าว " OMG VERY Delicious " ออสติน ทำท่าทางตื่นเต้น กับอาหารที่ตัวเอง เพิ่งเคยกินเป็นครั้งแรก ดาวนั่งมองออสติน แบบนั้นก็อดที่จะขำไม่ได้
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม