บทนำ
747 คำ
“ทะ…ทำไมร้อนแบบนี้” น้ำเสียงหอบกระเส่าดังขึ้นภายในห้องน้ำหญิง ในขณะที่ความร้อนรุ่มกำลังแผดเผาจนรู้สึกเหมือนร่างกายกำลังหลอมละลายลงเสียตอนนี้ ริมฝีปากสีระเรื่อแห้งผาก เหงื่อผุดขึ้นมาตามร่างกายจนเปียกชุ่ม
เฌอเบลล์ นั่งบิดเร่าต่อสู้กับความทรมานที่กำลังครอบงำในขณะนี้ มือเรียวเล็กลูบไล้ตามร่างกาย เรียวขาทั้งสองเสียดสีกันไปมา ความร้อนรุ่มที่แผดเผาบนร่างกาย ยังไม่รู้สึกทรมานเท่าตรงกลางกาย
ดวงตาคู่สวยสั่นระริก กระโปรงทรงเอที่สวมใส่ค่อยๆ ถลกขึ้นจนเริ่มเผยให้เห็นแพนตี้ลายลูกไม้สีดำ ริมฝีปากสีระเรื่อกัดเข้าหากันเบาๆ สมองตอนนี้ไม่รับรู้อะไร ทุกอย่างขาวโพลนไปหมด สติสตังเริ่มกระเจิดกระเจิง หลังจากมีความรู้สึกบางอย่างแทรกซึมเข้ามาภายในจิตใจ
เธอรู้สึกต้องการ และโหยหาในบางอย่าง…
“มะ…ไม่ไหวแล้ว” ทำไมมันทรมานขนาดนี้ เธอรวบรวมแรงที่มีประคองตัวเองขึ้น และเอื้อมมือไปเปิดน้ำเพื่อล้างหน้า หวังให้ความเย็นช่วยบรรเทาอาการเหล่านี้
เหมือนจะได้ผล แต่กลับไม่ช่วยอะไรเลย แถมยังทำให้รู้สึกร้อนรุ่มขึ้นมากกว่าเดิมหลายเท่า
หญิงสาวตัดสินใจเดินออกจากห้องน้ำ และไม่กลับไปยังห้องที่ตัวเองเพิ่งออกมาอีกเลย รู้ดีว่าที่เป็นแบบนี้ เพราะดันพลาดท่าให้กับ ‘ภีม’ รุ่นพี่ที่ชวนมาคุยเรื่องงานถ่ายแบบ แต่โชคไม่ดีดันถูกวางยา
ปึก
ไม่รู้ว่าเดินชนใคร ทุกอย่างตอนนี้มองเห็นได้เพียงเลือนรางเท่านั้น
“เฌอเบลล์” น้ำเสียงคุ้นเคยทำให้รู้ทันทีว่าคนๆ นั้นคือใคร
อนาคิน… เพื่อนสนิทของพี่ชายตัวเอง
“พี่คิน ชะ…ช่วยเบลล์ด้วย บะ…เบลล์ไม่ไหวแล้ว”
หมับ
อนาคินลากตัวเฌอเบลล์เข้าไปในห้องที่ตนเพิ่งเดินออกมา อาการแบบนี้มองด้วยตาเปล่าก็รู้ว่าเกิดจากอะไร
โดนยาปลุกเซ็กซ์
“อื้อ! มะ…ไม่เอา” เฌอเบลล์ขัดขืน เมื่อโดนสายน้ำเย็นจากฝักบัวอาบชโลมลงร่างกายที่ร้อนรุ่ม หญิงสาวพยายามผลักมืออนาคินที่ถือฝักบัวอยู่ให้ออกห่าง
“อยู่นิ่งๆ เบลล์โดนวางยา พี่กำลังช่วย”
“ไม่เอา! เบลล์ไม่ต้องการแบบนี้” อนาคินไม่ยอมแพ้ ยังคงใช้น้ำอาบชโลมลงร่างกายเฌอเบลล์จนพลอยเปียกปอนไปกับเธอ
ร่างบางเริ่มสั่นเทาด้วยความหนาว หากแต่ข้างในยังคงอัดแน่นไปด้วยความร้อนรุ่มจากฤทธิ์ยาปลุกเซ็กซ์
“บะ…เบลล์ไม่เอาแบบนี้ พี่คินปล่อยเบลล์นะ!”
“พี่กำลังช่วยเราอยู่นะ!”
“แต่เบลล์ไม่ต้องการน้ำ!” ดวงตาคู่สวยสั่นระริกช้อนมองเพื่อนสนิทของพี่ชาย ไม่ได้ต้องการความเย็นของน้ำ หากแต่ร่างกาย… มันต้องการอย่างอื่น
“เบลล์ต้องการ ตะ…ต้องการอย่างอื่น” แววตาเฌอเบลล์เปลี่ยนเป็นเว้าวอน กลิ่นแอกอฮอล์จากร่างกายคนตัวโตกระตุ้นอารมณ์บางอย่างให้ในกายให้ตื่นตัว มือเรียวเล็กเลื่อนขึ้นมาสัมผัสต้นคออนาคิน และโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้
หมับ!
“คิดจะทำอะไร!” อนาคินยั้งการกระทำเฌอเบลล์ไว้ทัน ดันคนตัวเล็กออกห่าง มองอีกฝ่ายด้วยแววตาดุๆ
“บะ…เบลล์ไม่รู้ รู้แค่ว่า…”
“มีสติหน่อยเฌอเบลล์ เราโดนวางยา พี่กำลังหาทางช่วย”
“เบลล์ไม่ไหวแล้วพี่คิน…”
“เบลล์!” เขาขืนตัวเฌอเบลล์ที่พยายามโน้มเข้ามาหาออก หากคนตรงหน้ายังไม่หยุดกระโจนเข้าใส่ เกรงว่าเขาคงห้ามตัวเองไม่อยู่เช่นกัน เพราะตอนนี้ภายในร่างกายมีฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ไหลเวียนอยู่
เขาไม่ใช่สุภาพบุรุษ แต่ก็ไม่มีครั้งไหนที่ไม่ให้เกียรติน้องสาวของเพื่อนสนิท
สำหรับเขา เฌอเบลล์เปรียบเสมือนน้องสาวคนหนึ่ง
“เบลล์ต้องการพี่คิน”
น้ำเสียงกระเส่าดังเข้าโสตประสาทอนาคิน กระตุ้นอารมณ์บางอย่างให้ตื่นตัวโดนอัตโนมัติ
“พี่คิน…”
หมับ!
อนาคินตะปบมือของเฌอเบลล์ที่เลื่อนมาลูบไล้แผงอกกำยำเอาไว้มั่น แววตาคมเข้มดำมือลงจนดูน่ากลัว
“เบลล์กำลังทำให้พี่…หมดความอดทนนะ”
“แล้วใครขอให้พี่คินทน…” ปากเล็กตอบกลับทันควัน พร้อมทั้งระบายยิ้มยั่วยวนอีกฝ่าย
ตอนนี้เฌอเบลล์กำลังไม่มีสติ เพราะโดนฤทธิ์ยาปลุกเซ็กซ์ครอบงำจิตใจ อนาคินคาดไม่ถึงว่าน้องสาวเพื่อนจะตอบแบบนั้นกลับมา
ได้! ในเมื่อไม่ให้เขาทน เขาก็จะไม่ทนอีกต่อไป…
- ผู้เขียน
