“เบลล์นอนห้องพี่ไปนะ เดี๋ยวพี่ไปนอนอีกห้อง”
“ที่พี่คินให้เบลล์มานอนด้วยเพราะกลัวเบลล์ไข้ขึ้นไม่ใช่เหรอคะ บอกจะดูแล ก็ดูแลให้ถึงที่สุดสิคะ นอนแยกกันแบบนี้ เบลล์นอนที่ห้องตัวเองก็ได้” รู้ไหมว่าตอนเขาชวนมานอนด้วย เธอจินตนาการว่าคืนนี้จะได้นอนในอ้อมกอดอุ่นๆ ของพี่อนาคิน แต่กลับโดนเขาดับฝันอย่างไร้เยื่อไย
“มานอนด้วยกันนะคะ นะๆ” เฌอเบลล์เขย่าแขนคนตัวโตเบาๆ
“เบลล์ไม่กลัวพี่หน่อยเหรอ?”
“ทำไมต้องกลัวเหรอคะ?” คนตัวเล็กถามกลับด้วยท่าทางไร้เดียงสา
“เบลล์ไม่กลัวพี่จะเกิดอารมณ์แล้วเผลอทำอะไรเบลล์ขึ้นมาเหรอ?” เขาเป็นผู้ชาย ส่วนเฌอเบลล์เป็นผู้หญิง แถมยังเป็นคนเดียวที่เวลาอยู่ใกล้แล้วทำอารมณ์ความต้องการเขาตื่นตัวขึ้นมาได้ไม่ยาก
“เราทำกันมาสองครั้งแล้ว มีครั้งที่สามก็ไม่เป็นไรนิคะ”
เขาอึ้ง ไม่คิดว่าเฌอเบลล์จะกล้าพูดแบบนี้ ลองคิดเล่นๆ หากภรรยาเขาในอนาคตเป็นเฌอเบลล์จริงๆ คงปวดหัวมากไม่น้อย
“ถ้าพี่
