ตอนที่ 6
660 คำ
รถยนต์ขับเคลื่อนตามเส้นทางดวงตาเรียวคมเหม่อมองถนน อัลเดรมองดูสีหน้าเจ้านายแล้วอดสงสัยไม่ได้ เหมือนท่านมีความแค้นต่อฟาเบียนประธานบริษัทซีเจค และดูชายคนนั้นจะค่อนข้างเกรงกลัว
“ไปโรงพยาบาลกลีนีโกซานการ์โลสทีอัลเดร”
“ได้ครับ”
รถจอดหน้าลานกว้างร่างสูงก้าวลงพร้อมบอดี้การ์ด สาวเท้าเข้าสู่ตึกโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว สายตาหลายคู่จับจ้องมา โดยเฉพาบรรดาพยาบาลสาวๆ อังเดรยกยิ้มดูท่าเจ้านายเขาเนื้อหอมไม่น้อย แต่ดูเหมือนท่านจะไม่สนใจผู้ใดเลย คาเอลหยุดยืนหน้าห้องกระจกมองผ่านเข้าด้านในไปยังร่างบอบบาง
สายระโยงระยางในห้องทำเอาใจคาเอลแทบแหลกสลาย เห็นสภาพน้องแล้วหัวใจมันคับแค้น อยากรู้นักว่าเขาควรอภัยให้กับพวกมันหรือไง ทั้งผู้หญิงที่ชื่อพิมพ์วลี และไอ้ผู้ชายทรยศคนนั้น ประตูห้องข้างๆ เปิดออก พยาบาลวัยกลางคนก้าวออกมา
“อ้าวคุณคาเอล มาเยี่ยมน้องสาวเหรอคะ”พยาบาลทักทาย
“ครับ”
“มาอุ้มหนูเจนนี่หน่อยไหมคะ”
“จะดีเหรอครับ ผมว่าไม่ดีกว่าผมมือหนักด้วย”ชายหนุ่มรีบปฏิเสธ
หมับ!
ข้อมือถูกรั้งลากเข้ามาในห้อง อังเดรก้าวตามเจ้านายด้วยความงุนงงกับเหตุการณ์เบื้องหน้า เห็นทารกในหอผ้าถูกอุ้มส่งมาให้คุณคาเอล
“ลองอุ้มดูค่ะ ทำมือแบบนี้นะคะ”พยาบาลแนะนำ
คาเอลทำตามคำสอนอย่างเคร่งครัด รับทารกมาไว้ในอ้อมแขน เห็นเปลือกตาปิดและหลับพริ้มอยู่
“เพิ่งทานนมเมื่อครู่ค่ะ เลยหลับ”
“อ๋อครับ”คาเอลก้มมองหลาน น้ำตาแทบกลั้นมันไว้ไม่อยู่
ครู่ใหญ่เขาส่งคืนหลานสาวให้กับพยาบาล เป็นครั้งแรกทีได้อุ้ม รู้สึกอิ่มเอมอย่างบอกไม่ถูก น่าเสียดายที่น้องสาวไม่ได้รับโอกาสนั้น พยาบาลเทสซ่าก้าวตามมาส่งชายหนุ่มนอกห้อง
“อย่าหักโหมงานมากนะคะ”เธอเตือนด้วยรอยยิ้ม
“ขอบคุณครับที่เป็นห่วง ฝากน้องกับหลานผมด้วยนะครับ”
“ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ”
ชายหนุ่มหันกายเพื่อกลับ
“คุณคาเอล การอภัยเป็นสิ่งที่ดีที่สุดนะคะ ลืมความเจ็บปวดเหล่านั้นแล้วหันมาให้ความรักกับสองชีวิตนี้ให้มากดีกว่าค่ะ”เทสซ่าเตือน
สองเท้าชายหนุ่มหยุดชะงัก “ไม่ได้หรอกครับ เพราะผมเริ่มมันแล้วและไม่คิดจะถอยกลับ”
พยาบาลถอนหายใจมองดูแผ่นหลังลับหาย หากยังดำเนินแผนการแก้แค้นต่อไป ในวันหนึ่งความเจ็บปวดอาจกลับมาเล่นงานเขาก็เป็นได้ ซึ่งเธอได้แต่ภาวนาให้มันอย่าเป็นอย่างที่คิดเลย
“เจอกันอีกแล้วนะครับคุณฟาเบียน”เสียงทักทายของคาเอลดังขึ้น เจ้าของชื่อลุกยืนสีหน้าตื่นตระหนก
“แกกำลังทำอะไรคาเอล!”
“ไม่ได้ทำอะไรนี่ครับ ก็มาพรีเซนต์งานเท่านั้นเอง”
ในอกมันแทบระเบิด เขาโดนบริษัทฟรีดอมตามแย่งเซ็นสัญญา ทุกบริษัทที่ตนหมายตาคาเอลปรากฎตัวเสมอ ทั้งที่ผลกำไรไม่มาก เจตนามันเด่นชัดอยู่แล้ว บริษัทกำลังเข้าสู่วิกฤตหากไม่ได้ทำสัญญากับทีไหนเลย คงต้องกลายเป็นปัญหาใหญ่แน่
อีกครั้งที่เขาพ่ายแพ้ ฟาเบียนสาวเท้าออกมาจากห้องท่าทีเหนื่อยอ่อน พยายามข่มกลั้นอารมณ์อย่างสุดกำลัง มองเห็นคาเอลกำลังพูดคุยกับบอดี้การ์ดรีบก้าวยาวเข้าหา อังเดรรีบเอาตัวบดบังเจ้านายไว้
“เมื่อไหร่แกจะเลิกจองล้างจองผลาญฉัน!”ฟาเบียนตวาดลั่น คนเริ่มหันมามอง
“เมื่อแกไม่เหลืออะไร ลิ้มรสความสูญเสียที่ทรมานยิ่งกว่าฉัน เมื่อนั้นฉันถึงจะหยุดมัน!”
“ไอ้คาเอลแกมันบ้าไปแล้ว คนรักกันเลิกกันมันเรื่องธรรมดา ทำไมแกถึงคิดว่าฉันเป็นคนผิดฮะ!”
- ผู้เขียน
