หกโมงเช้าแพรววรินขยับกายลุกจากเตียง โชคดีที่เมื่อคืนทานยาแล้วอาการหนาวสั่นเหมือนเป็นไข้เลยหมดไป แทบไม่ได้นอนตลอดราตรี เพราะเมื่อใดหลับตาภาพของเขามักวนเวียน สระว่ายน้ำคนอยู่ในบ้านหลังนี้แม้ไม่มากแต่ก็มี แทนที่ผู้ชายเฮงซวยอย่างเขาจะคิดบ้าง แต่กลับทำสิ่งน่าละอายอย่างไม่มีความรู้สึกรู้สา มันชวนให้หงุดหงิดจริงๆ
สะบัดผ้าห่มบิดกายขับไล่ความเมื่อยแล้วลุกยืน หยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำชำระร่างกายเพื่อความสะอาด ออกมาแล้วแต่งกายเสื้อยืดกางเกงขาสั้น เธอมองชุดหากเป็นของพี่สาวแน่นอนมันย่อมไม่ธรรมดา ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ถ้าแต่งตามสไตล์ตัวเองมีหวังโดนจำได้แน่ เดินลงมาชั้นล่างแล้วตรงไปยังห้องของมิร่าทันที
เจ้าของใบหน้าแสนสวยเปิดประตูห้องเห็นพยาบาลกำลังดูแลอยู่ แพรววรินรีบสาวเท้าไปยืนเคียงข้าง อยากเรียนรู้เพื่อทำให้ถูกต้อง พยาบาลวัยกลางคนมองเธอสีหน้าแปลกใจ
“สวัสดีค่ะ”เธอทักทาย ดูเหมือนพยาบาลไม่ตอบอะไร “พ
