ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงหลังจากนั้น มิเกลตื่นขึ้นมาจริงๆ เสียด้วย การรู้สึกตัวของฝ่ายนั้นทำให้อิศราที่นั่งหน้าเครียดอยู่โล่งใจขึ้นมาบ้าง ใครจะไปคิดล่ะว่าโดนสันมือสับหลังคอจนสลบไปยันเช้าขนาดนี้ ตัวนิดเดียวแต่พลังช้างสารเหลือเกิน
“เกิด...เกิดอะไรขึ้น”
มิเกลเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง ดวงตากวาดมองไปรอบๆ ข้าง งุนงงกับสถานการณ์รอบตัวไม่น้อย ยิ่งเงยหน้าขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่บนตักของร่างแน่งน้อยที่เปลือยเปล่าไม่ต่างจากตน
“ตื่นแล้วเหรอคะ”
เมรินดาทักทาย มิเกลหยีตา ถามคำถามเดิม
“เกิดอะไรขึ้นกับผม”
“คุณมิเกลจำไม่ได้เหรอคะว่าเมื่อคืนนี้เราสนุกกันแค่ไหน ฉันน้อยใจนะคะ”
แทนที่จะได้คำตอบ ดันได้คำตัดพ้อจากหญิงสาวออกมาแทน แต่เธอไม่ได้น้อยใจอะไรจริงๆ หรอก พูดไปยิ้มไปขนาดนั้น ทำเอาอิศราที่มองอยู่หมั่นไส้ไม่น้อย
“สนุกกัน? สนุกอะไร”
มิเกลยังคงงุนงง เมรินดาปั้นสีหน้าตกใจ
“จำไม่ได้จริงๆ เหรอคะ พวกเราดุเดื
