เวลา 01.34 น.
“อย่า! พอแล้ว พอได้แล้ว ฮึก ฮึก ฮือ…” ฉันกำลังร้องไห้เพราะความเจ็บปวด กำลังร้องขอความเห็นใจเพราะร่างกายของฉันมันเจ็บมากมาย
แต่ไม่มีใครเห็นใจฉันบ้างเลย
“อ้อม อ้อม อ้อมรัก อ้อมรักครับ” เสียงนี้เสียงของพี่ทรายใช่ไหม เขาอยู่ไหนกัน ทำไมไม่มาช่วยฉัน ทำไมมาแต่เสียง ไม่รักฉันแล้วหรือไง
“พี่ทราย พี่ทรายจ๋า ฮือ… ช่วยอ้อมด้วย อ้อมเจ็บไปหมดแล้วพี่ทราย ฮึก ฮึก” ฉันพยายามปัดป่ายเพื่อไม่ให้คนพวกนั้นเอาเท้ามาเหยียบตามตัวของฉัน
“อ้อมรักตื่นครับ อ้อม! อ้อม! อ้อมครับ” ฉันลืมตาพรึบเมื่อเสียงของพี่ทรายดังพร้อมแรงเขย่าแรง ๆ
หายใจหอบถี่ ๆ ใจเต้นตุบ ๆ ดีนะที่มันเป็นแค่ความฝัน แค่ฝันร้ายเท่านั้น
“ขวัญเอ๊ยขวัญมานะครับ” มือหนายื่นมาปาดเหงื่อที่ไหลตามใบหน้าและลำคอของฉัน จากนั้นพี่ทรายดึงฉันเข้าสู่อ้อมกอด “ไม่เป็นไรแล้วนะ พี่อยู่ตรงนี้แล้ว พี่จะไม่ทิ้งอ้อมไปไหนเด็ดขาด”
ความอบอุ่นใจทำให้ฉันรู้สึกป
