“ยายบ้า! อันโน้นก็ไม่เอา อันนี้ก็ไม่ร้อน กุ้งไม่สดไม่อร่อย ฉันไม่กิน ไปเอามาใหม่ เชอะ! โรงแรมเกินห้าดาวแบบนี้เขาไม่เอาของห่วยๆ มาให้คุณกินหรอก”
พนักงานรูมเซอร์วิสบ่นงึมงำ พร้อมกับเลียนเสียงของแขกอย่างหัวเสียขณะเข็นรถอาหารเช้าออกมาจากห้องของลูกค้าเรื่องมาก ซึ่งจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากคุณราวีพรของอัลรีน่า
“นินทาแขกลับหลังไม่ดีนะจ๊ะ”
อัลรีน่าทักเสียงเรียบเมื่อเดินมาได้ยินเสียงบ่นเป็นหมีกินผึ้งของพนักงานสาว และไม่ต้องบอกเธอก็พอจะคาดเดาได้ว่ามือเช้าอันสุดแสนวิจิตร การตกแต่งอย่างสวย
งาม แต่ไม่ได้รับการแตะต้องเลยสักนิดนั้นถูกเข็นออกมาจากห้องใด
พนักงานสาวสะดุ้งเฮือกตกใจหน้าซีด ก่อนจะหันมายิ้มแห้งๆ ให้คนที่เอ่ยทักอยู่ด้านหลัง พอเห็นว่าฝ่ายที่ทักทายเสียงหวานเป็นใครก็ใจชื้นขึ้นมาได้บ้าง ตอนนี้พนักงานทั่วทั้งโรงแรมคงไม่มีใครไม่รู้จักมือปราบเซียนแสนสวยที่ชื่อ อัลรีน่า ฟาติยาซ์
“คุณอัลรีน่า”
“
