“และก็บังเอิญเหลือเกินว่าผู้ซื้อดันอยู่ที่โรงแรมเดอะ คิง ออฟ คอรันดัม เสียด้วย”
อัลรีน่าดักคออย่างรู้ทันใบหน้างามแดงก่ำด้วยความโกรธ ดวงตาลุกวาวจากไฟโทสะ ร่างบางผุดลุกขึ้นกำหมัดแน่นอยากจะเสยไปบนใบหน้าคมเข้มสักหมัด
“ผมไม่ปฏิเสธเรื่องนี้ แต่ผมก็ไม่ได้ทำร้ายรีน่า”
แม้เขาไม่ได้สั่งให้ลูกน้องหาหญิงสาวมาบริการ แต่เฟรดร์ดิโค้ก็ไม่อาจป้ายความผิดไปให้ชนุสรได้เพราะรู้ว่าที่ลูกน้องทำไปนั้น เกิดจากความหวังดีอยากให้เขาคลายเครียดได้พักผ่อนหย่อนใจบ้าง
“ถือว่ารีน่ายังโชคดีอยู่บ้าง”
อัลรีน่าเอ่ยประชดเสียงแข็ง ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งตามเดิม บุญเก่ายังช่วยคุ้มครองเธอไว้หากถูกล่อลวงไปขายที่อื่น เธอคงไม่มีโอกาสมานั่งเถียงเจ้าของห้องดังเช่นตอนนี้
“รีน่ามาเมืองไทยเป็นครั้งแรกใช่ไหมครับ”
เฟรดร์ดิโค้คลี่ยิ้มออกมาได้ เมื่ออัลรีน่ามีท่าทีอ่อนลงไม่ขัดขืนโวยวายเหมือนตอนแรกๆ ที่เจอกัน
“รีน่าเคยมาตอนเด็กๆ หลายคร
