บทที่ 16

1231 คำ

อัลรีน่าอายหน้าแดงซ่านกับสายตาที่เผยให้เห็น กระแสไออุ่นขณะที่เอ่ยประโยคท้ายด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “คุณตอบคำถามยังไม่หมด เหลือคำถามสุดท้าย คุณทำร้ายฉันหรือเปล่า” เฟรดร์ดิโค้ยืดตัวนั่งตัวตรง รอยยิ้มบางๆ แววตาล้อเลียนได้จางหายไป เมื่อเจ้าตัวยกมือขึ้นกล่าวความสัตย์ด้วยน้ำเสียงจริงจัง “สาบานได้ว่าผมไม่ได้ทำร้ายรีน่า แต่เอ่อ...อาจจะมีแอบจูบบ้างเล็กน้อย เดี๋ยวๆ สิครับ” เฟรดร์ดิโค้ร้องเสียงหลงตั้งมือรับแทบไม่ทัน เมื่อร่างบางระหงโผเข้ามาเล่นงานแบบไม่ยั้งมือ เมื่อได้ยินคำตอบจากประโยคท้ายของเขา “คุณ! แอบจูบฉันงั้นหรือ” อัลรีน่ากัดฟันกรอดไม่ฟังเสียงอะไรทั้งนั้น พอกระโจนถึงเรือนกายกำยำก็ลงมือละเลงปล่อยหมัดปล่อยกำปั้นแบบไม่เลือกที่ แต่ผ่านไปไม่กี่นาทีทุกอย่างก็ตกอยู่ในความสงบ เมื่อร่างบางหอมกรุ่นถูกเรือนกายลำสั่นเต็มไปด้วยมัดกล้ามกดทาบทับให้นอนนิ่งอยู่บนเตียงอีกครั้ง “รีน่านอนนิ่งๆ ฟังผมก่อน”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม