[12] พบเจอ...อีกครั้ง

1207 คำ

เมื่อได้ยินชื่อของ’เหมันต์’ฉันเผยรอยยิ้มผุดขึ้นมาบนใบหน้าทันที ก่อนที่จะหุบยิ้มเพราะคำพูดท้วงของพ่อ “หมวยลูกอย่าไปยุ่งกับมัน ถ้าไม่จำเป็น แต่ครั้งนี้ถือว่าจำเป็น....พ่อไม่มีทางเลือกอื่น” พ่อเอ่ยเสียงเรียบ “หมวยรักเหมันต์ค่ะ รักมาตลอด พ่อกับแม่ก็รู้” “เลิกจับหมวยแยกกับเหมันต์นะคะ...” ฉันพูดออกไปตามความรู้สึกตัวเอง ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีฉันก็ยังรู้สึกเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน “ผู้ชายที่ลูกรัก มันกำลังจะยึดบ้านกับบริษัทเรานะหมวย” แม่เอ่ยขึ้น สีหน้าเหมือนเป็นกังวลใจมาก “เขาไม่ทำแบบนั้นแน่นอนค่ะ หมวยมั่นใจ พ่อกับแม่ก็รู้จักเหมันต์ เหมันต์เป็นคนมีเหตุผล หมวยจะไปคุยกับเหมันต์เองค่ะ” “พ่อกับแม่สบายใจเถอะค่ะ เหมันต์ไม่ใช่คนใจร้ายขนาดนั้น” “แล้วที่พ่อของลูกไปหามันถึงบริษัทแต่มันกลับไม่ออกมาพบ แถมยังสั่งให้ลูกน้องบอกว่าไม่ต้องไปเหยียบที่บริษัทมันอีก ลูกคิดว่ามันยังเป็นคนดีอีกงั้นหรอหมวย มันกำลัง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม