@คอนโด
ฉันไม่เข้าใจว่าเหมันต์จะให้ฉันมาอยู่คอนโดเขาทำไม คอนโดที่มีแต่ความทรงจำของเรา ไม่ว่าจะมองไปตรงไหนมันก็มีแต่ความทรงจำของฉันกับเขาเต็มไปหมด....มุมห้องตรงนั้นที่เราเคยนั่งด้วยกัน โซฟาตัวนั้น เฮ้อ!!
ฉันยืนแข็งทื่ออยู่หน้าประตูห้อง หยดน้ำตาค่อยๆไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างอีกครั้ง ทำไมเรื่องทุกอย่างต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะ ทำไมเขาต้องเกลียดฉัน ทำไมบ้านฉันถึงต้องไปติดหนี้เขา ตลอดเวลาที่อยู่ที่อังกฤษฉันไม่รู้เลยว่าเหมันต์ต้องเจอกับอะไรบ้าง ทำไมถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้
ฉันพยายามหายใจเข้าออกลึกๆ พยายามห้ามน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมาอีก ก่อนจะก้าวขาเดินเข้าไปในห้อง
กริ่ง? เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น ฉันล้วงมือไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ามาดูว่าใครโทรมา แต่มันขึ้นเบอร์ที่ฉันไม่รู้จัก ฉันชั่งใจสักพักว่าจะใช่เหมันต์หรือเปล่า แต่คงจะไม่ใช่ เพราะว่าเขาไปกับผู้หญิงหนิ
ฉัน? “ฮัลโหล หมวยพูดค่ะ “ ฉันกรอกเสียงเข้
