ตอนที่11
ย้อนกลับไปเมื่อพันกว่าปีก่อน….เหตุการณ์ในวันนั้นยังสลักเสลาตราตรึงเอาไว้ที่ดวงวิญญาณของเธอไม่เคยลบเลือนไป
สองร่างจับจูมมือกันเอาไว้แน่นแสงสว่างจ้าที่ปลายอุโมงค์บ่งบอกว่านางและชายคนรักใกล้ถึงทางออกแล้ว หากออกจากอุโมงค์นี้ไปก็จะก้าวออกจากดินแดนสววรค์มรรคา
“น้องราตรีสวรรค์ อดทนอีกนิดใกล้จะถึงทางออกแล้ว” เวียงนุ่มทุ่มเอ่ยให้กำลังใจนางอันเป็นที่รัก เขาและนางเดินเท้ากันมาตั้งแต่เที่ยงคืน จนตอนนี้ใกล้ฟ้าสว่างแล้ว
“น้องยังไหว รีบเดินกันเถิดนี่ก็เช้าแล้ว” ราตรีสวรรค์กระชับมือชายคนรักเอาแน่นกว่าเดิม ฟ้าสว่างแล้วแม่นมคงจะเข้ามาปลุกนางที่ห้องนอน ป่านนี้อาจจะรู้แล้วว่านางหายไป
ราตรีสวรรค์หนีกำลังหนีตามชายที่ตนรักออกจากดินแดนสวรรค์
ราตรีสวรรค์ช้อนสายตามองชายคนรักไม่ว่าให้เลือกอีกกี่ครานางก็ยินดีติดตามเขาออกไป เนื่องจากนางนั้นมีคู่หมายอยู่แล้ว งานแต่งกำลังจะเกิดขึ้นทันทีที่พระอาทิตย์ขึ้นพ
