ฮองเฮานอกสายตา

ตอนที่ 2 ข้ามภพเหรอวะเนี่ย

“อยู่ไหนว่ะเนี่ย ฮือๆ นี่ตายแล้วจริงๆ เหรอ ยังใช้ชีวิตไม่คุ้มเลย ฮือๆ เพราะความสวยแท้ๆ เลย” มิลกี้ไฮโซสาวคร่ำครวญด้วยความเสียดาายชีวิตที่สูญเสียไป เพราะผู้ชายที่หล่อนคุยดันมาเจอหล่อนพร้อมกันเสียนี่ ตีกันไม่พอเสือกแทงกูตายไปด้วยอีก กว่าจะอัพตัวเองเป็นไฮโซมันยากแค่ไหนรู้มั้ย ทำไมสวรรค์ต้องให้หล่อนมาตายด้วย

“ข้าฝากร่างของข้าด้วย ตัวข้าไร้วาสนาต่อฮ่องเต้แล้ว ร่างนี้ข้ายกให้เจ้า” เสียงหวานไพเราะพูดขึ้น ทำเอามิลกี้ตกใจรีบหันมามองก็พบกับ ร่างงามที่แต่งหน้าป่วยๆ ยิ้มมาให้หล่อน

“เธอตายเหมือนกันเหรอ ดีๆ ฉันจะได้มีเพื่อน” ไฮโซสาวยิ้มอย่างไม่นึกหวาดกลัว ไหนๆ ก็ตายละหาผีตัวอื่นเป็นเพื่อนดีกว่า

“ท่านต้องอยู่ ข้าขอลา” ร่างนั้นค่อยๆ สลายไปช้าๆ

“เห้ยๆ อย่าไปๆ กูจะอยู่กับใครว่ะเนี้ย เอ๊ะ อะไรเย็นๆ วาบๆ” มิลกี้เรียกสหายใหม่ ก่อนจะรู้สึกเย็นตั้งแต่ปลายเท้าไปขึ้นมาเรื่อยๆ ก่อนที่สติของหล่อนจะดับวูบลงไป

.

.

.

.

.

“ฮือๆๆๆ ฮองเฮา ทำไมไม่ตื่น พวกเจ้าดูแลนางอย่างไรจึงเป็นเช่นนี้ เจ้าด้วยฮ่องเต้” ไทเฮามองร่างลูกใภ้แสนรักพร้อมกับลูบใบหน้านั้นอย่างเสียใจ ที่ฮองเฮาเสี่ยวลี่นั่นกินยาพิษเข้าไป อาการทรุดหนักลงทุกวันๆ

“นางกินยาพิษเองนะเสด็จแม่ จะให้ลูกทำอย่างไร และอาหารที่นางกินล้วนแต่เป็นอาหารที่นางให้คนของนางทำเองทั้งนั้น” ฮ่องเต้บอกอย่างไม่ใยดี ทำให้หวงกุยเฟ้ยที่ยืนไม่ไกลแอบลอบยิ้มมุมปาก เพราะหากฮองเฮาตายนางก็คือคนเดียวที่สุดที่จะขึ้นเป็นฮองเฮาคนต่อไป

“แค่กๆ เจ็บ แค่กๆ” ความรู้สึกแสบไปทั่วทั้งลำคอทำให้มิลกี้ไอออกมา ก่อนที่ตาของนางจะค่อยๆ เปิดขึ้นช้าๆ หลังจากความทรงจำมากมายของเจ้าของร่างไหลเข้ามาในหัว เฮ้อ อกที่ช้อยจะแตก อยู่ๆ ก็ให้กูมาเป็นฮองเฮาสวรรค์ก็ช่างไม่ดูกำพืชกูเสียเลย ที่ทำตัวไฮโซได้นั้นก็เพราะดัดจริตเท่านั้นเอง แต่นี่ต้องมาอยู่ในวัง อีมิลกี้คนนี้อยากจะบ้าตาย

“ฮองเฮาฟื้นแล้ว!!” เสียงหมอหลวงบอกอย่างโล่งใจพร้อมกับเข้าไปตรวจอาการอย่างเร่งด่วน พบว่าพิษจากร่างลดลงไปอย่างเหลือเชื่อ จะมีแค่ผลข้างเคียงเล็กน้อยเท่านั้น