ทอฝันกำลังอาบน้ำ เรือนร่างงดงามกำลังถูกชำระคราบคาวที่เพิ่งผ่านพ้นไปให้สะอาดหมดจด หล่อนกระโจมอกเดินกลับเข้ามาในคฤหาสน์อีกครั้ง
“คุณพ่อขา” เสียงใส ๆ ฟังดูร่าเริงน่าหมั่นไส้
กลิ่นหอมสะอาด ๆ แตะจมูก
“...”
“คุณพ่อโกรธหนูเหรอ”
“....”
“หึงเหรอ”
“....”
“ไหนบอกว่าให้หนูมีอะไรกับเชิดไงล่ะคะ หนูก็มีให้แล้วไง”
เสียงปั้นปึ่ง
นายธารินสูดลมเข้าปอด นั่นสินะ เขาเองเป็นต้นเหตุ เขาต้องการให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเองไม่ใช่หรือ แต่เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็ควรจะสมใจ
ยังจะมารู้สึกหึงหวงทำไม
เพราะเหตุการณ์อันเร่าร้อนได้ผ่านพ้นไปแล้ว ไม่มีทางจะย้อนเวลากลับไป
“ผมขอโทษ” นายธารินหลุดปากออกมาจนได้
หญิงสาวเข้ามาโอบ กระซิบบอก “คุณพ่อหึงหนูแน่ ๆ”
“ใครบ้างล่ะไม่หึงไม่หวง”
“แต่ที่หนูทำลงไป”
“ผมรู้”
“คุณพ่อมีอารมณ์หรือเปล่าคะ หนูจัดต่อให้ได้นะคะ”
“อย่าดีกว่า”
“งั้นหนูไปแต่งตัวนะคะ”
“ฮื่อ...”
หล่อนจุ๊บแก้มของนา
