7

655 คำ
“ผมมีอารมณ์จัง แต่ผมทำไม่ได้” เสียงแหบพร่าของนายธาริน ใบหน้าของเขาเวลานี้แดงเข้มบ่งบอกถึงภาวะอารมณ์เช่นเดียวกัน “ใจเย็น ๆ ค่ะ ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นค่ะที่รัก หนูทำให้เองค่ะ” ทอฝันใช้มือรวบแล้วพยายามจะขยับรูด พร้อมกับฉกลิ้นเข้าหา ปลายลิ้นฉ่ำ ๆ ของหญิงสาวสะบัดเข้าหากส่วนปลาย ไล้วนอยู่อย่างนั้นเนิ่นนานทว่าไม่ได้เกิดผลใด ๆ “พอเถอะ” น้ำเสียงของนายธารินกลับมาเคร่งเครียด มันไม่ใช่ความผิดใด ๆ ของทอฝันหรอก เขาต่างหากล่ะ “โธ่” “อย่าพยายามอีกเลย มันไม่สำเร็จหรอก” “ที่รักคะ รักนะคะ” “รักผมจริงไหม” “จริงสิคะ” “ถ้างั้น...” ทอฝันมองหน้านายธาริน แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดต่อให้จบ แต่หล่อนก็รู้แล้วละว่า เขาต้องการให้เป็นแบบนั้น เขาต้องการให้เกิดขึ้นจริง ๆ สำหรับทอฝัน แค่คิด ลึก ๆ แล้วหล่อนก็เร่าร้อนแล้วละ เพราะหนุ่มผมยาวที่เพิ่งเข้ามาสมัครทำงานเป็นคนสวนคนนั้น ช่างถูกใจหล่อนเหลือเกิน รูปร่างบึกบึนแข็งแรง แถมดูฉลาด บุคลิกอาจจะดูดิบเถื่อนไปบ้าง ทว่านั่นกลับกลายเป็นแรงขับทางเพศได้อย่างลึกล้ำเหลือเกิน “ถ้างั้นอะไรคะ” ทอฝันแกล้งถาม แม้จะรู้คำตอบอยู่แล้ว นายธารินยิ้มออกมา ดวงตาของเขามีประกายความหวัง “ต้องตามใจผม” “ค่ะ ยอมก็ได้” “ผมรักคุณ” “หนูก็รักคุณค่ะ คุณเป็นทุกอย่างในชีวิตของหนู ไม่งั้น...ชีวิตของหนูก็คงเป็นได้แค่...” “อย่าพูด ไม่ต้องไปพูดถึงความทุกข์ยากในชีวิตหรอก ผมเข้าใจคุณดี ทุกคนต้นทุนชีวิตไม่เท่ากันหรอก” “ขอบคุณนะคะ ขอบคุณมาก” “ไปเถอะ” “ไปไหนคะ” “ไปหาเขา ทำตามที่ผมต้องการ และอยากจะเห็นภาพนั้น อากาศตอนนี้กำลังดีนะ ไม่ร้อนด้วย” “ขอไปอาบน้ำแป๊บได้ไหมคะ” “ได้ แต่ต้องเอาท์ดอร์นะ ห้องอาบน้ำที่เราสองคนเคยมีอะไรกัน” “ค่ะ” ทอฝันตอบวงหน้าพริ้มเพรากำลังระเรื่อขึ้นมาทันที... ด้วยพื้นที่ค่อนข้างกว้างขวาง และพงหญ้าที่เกิดขึ้นนั้นก็หนาทึบ และเกิดขึ้นได้เร็วมาก เพราะไม่มีคนสวนที่คอยดูแลนานมาแล้ว อาจต้องใช้เวลาหลายวันกว่าจะสามารถจัดการให้เหี้ยนเตียนตามคำสั่ง ชายหนุ่มกลับไปที่โรงเรือนเก็บอุปกรณ์ แต่แล้วต้องชะงักเท้า... “คุณหนู” หลุดปากอุทานเสียงเบา เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นเจ้าของเรือนร่างงดงามนั้น...ที่ชวนให้ตื่นเต้นก็คือ หล่อนกระโจมอก! เชิดพยายามระงับอารมณ์ แต่...เพียงแค่สายตาเหลือบไปเห็นเพียงเท่านั้น เป้ากางเกงของเขาก็ตุงผงาดขึ้นมาทันที ร่างกายอันแข็งแรงส่งผลร้ายให้กับตัวเองอย่างเหลือเชื่อ เชิดเปลี่ยนทิศทางทันที จากที่กำลังจะมุ่งหน้าไปยังโรงเรือนเก็บอุปกรณ์ กลับกลายเป็นการขยับก้าวติดตามคุณหนูทอฝันไปอย่างเงียบเชียบ แกนกายผงาดจนรู้สึกเจ็บ กลิ่นหอมอ่อน ๆ ราคาแพงของหญิงสาวดูเหมือนว่ายังลอยอยู่ในบรรยากาศ ความงดงามของหญิงสาวแม้จะรู้ว่าหล่อนมีอะไรหลายอย่างที่บ่งบอกได้ว่า ไม่ใช่ลูกสาวของหนุ่มใหญ่ที่นั่งอยู่บนรถวีลแชร์ ทว่าก็ยิ่งกระตุ้นเร้าอารมณ์ลึกลับให้ลุกโชนตลอดเวลา ไม่เคยมีอารมณ์รุ่มร้อนเท่ากับครั้งนี้มาก่อนเลย ความเป็นหนุ่มกลัดมันพร้อมจะพรั่งพรู ฮอร์โมนทางเพศว่องไวต่อการปลุกเร้า แม้เพียงแค่เห็นด้วยตา ได้รับรู้เพียงกลิ่นหอม ก็ถึงกับตัวงอแล้วละ เชิดสะกดรอยตาม ใบหน้าของชายหนุ่มออกอาการ ดวงตาลุกวาว ผู้ชายเวลาหื่นกระหายก็คงไม่แตกต่างจากเชิดในเวลานี้เท่าไรนัก
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม