เมื่อกินข้าวเสร็จ เดย์พากันตาออกเดินทางต่อ
"จะไม่บอกจริงๆเหรอ ว่าจะพาไปไหน" กันตาพยายามถามพี่อย่างไม่ลดละ"
"มีหน้าที่นั่ง ก็นั่งไป อย่าถามเยอะ" เดย์ไม่ยอมบอกน้อง
กันตาได้แต่นั่งอย่างเซ็งๆ คนหน้าดุนี่ ถามก็ไม่ยอมตอบ ไม่น่ารักเลย
ผ่านมาสักพัก กันตารู้สึกว่ารถแล่นขึ้นที่สูงจึงหันหน้าดู ข้างหน้า มีพระแม่กวนอิม องค์ใหญ่สีขาวอยู่เบื้องหน้า เด่นตระหง่านสง่างดงาม
"หูยยย สวย วัดอะไรคะ" กันตาหันถามพี่
"วัดห้วยปลากั้ง"
เดย์ตอบน้อง
"สวยมากอะเฮีย นู๋ชอบจังเลย"
เดย์จอดรถ แล้วพาน้องไปไหว้ และที่นี่มีถวายข้าวสาร เพื่อให้นำไปบริจากต่อไปด้วย
วันนี้ที่เดย์กับกันตามา เหมือนมีงานอะไรสักอย่างด้วย
มีดนตรีแห่ด้วย กันตาและเดย์ยืนมองด้วยรอยยิ้ม
"ถ่ายรูปมั้ยยัยเด็กดื้อ" เดย์ก้มถามน้อง
"ถ่ายอยู่แล้ว เฮียถ่ายรูปสวยสุดๆ" กันตาตอบแล้วยิ้มใส่พี่หน้าทะเล้น
"แหม่ ที่อย่างงี้ชมเชียวนะ เด็กดื้อ"
"แหะ แหะ
