บทที่ 30 เป็นแฟนกับพี่ได้มั้ยครับ

1041 คำ

สนามบินเชียงราย ถึงวันที่เดย์กับกันตาต้องเดินทางกลับแล้ว ตอนนี้โหลดกระเป๋าเสร็จแล้ว ทั้งคู่รอขึ้นเครื่อง กันตาที่ตอนนี้มีอาการง่วงนอน นั่งพิงหัวที่ไหล่พี่แล้วหลับตา ส่วนเดย์ก็นั่งมองบรรยากาศรอบๆ อย่างอารมณ์ดี เขาเองรู้สึกว่า สองสามวันมานี้ ชีวิตเขาสดชื่นงดงามมากๆ "เด็กดื้อ เขาเรียกขึ้นเครื่องแล้วครับ" เดย์ปลุกกันตา กันตาลุกขึ้นนั่งตัวตรงเตรียมขึ้นเครื่อง เมื่อมาถึงที่นั่งตัวเองเรียบร้อย เดย์จัดการคาดเข็มขัดให้น้องเช่นเคย ส่วนกันตาก็เอนหัวซบพี่หลับต่อ เดย์ไม่รู้สึกลำคานน้องเลยสักนิด เขาเองชอบด้วยซ้ำที่น้องเกาะเขาแบบนี้ เดย์มองว่ามันน่ารักดี สนามบินสุวรรณภูมิ กันตาและเดย์มารอรับกระเป๋าที่ราง เมื่อได้กระเป๋าเสร็จ เดย์พากันตาเดินไปยังลานจอดรถที่เขาจอดฝากไว้ "อยากไปไหนต่อมั้ยเด็กดื้อ" เดย์ถามน้อง "อยากนอนมากค่ะ อุ๊ แต่ตอนเย็นอยากกินชาบูได้มั้ยคะ " กันตามองพี่อ้อนๆ "หึ ได้สิ อ้อนข

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม