ไซคียกยิ้มขึ้นมาเมื่อเฟลิกซ์ยื่นมือมาจับมือของเธอเอาไว้ เรานอนอยู่บนเตียงโดยที่เธอกำลังมีความสุขแตกต่างกับเฟลิกซ์ที่อารมณ์เสียอย่างชัดเจน
"ไซคี..ที่ข้ากล่าวไปมิใช่เรื่องล้อเล่นนะ เพราะว่าข้าอยากให้เจ้าหันมาสนใจข้าบ้าง.."
เธอพลิกตัวเพื่อให้มองหน้าของเขาได้สะดวก
"เฟลิกซ์เจ้าอาจจะแค่หวั่นไหวเท่านั้น ในบางทีมันอาจจะไม่ใช่ความรัก"
"ไม่เลยไซคี มันคือความรักข้ามั่นใจเลยเพราะว่าข้าไม่สามารถนอนกับสตรีใดได้อีก ทุกครั้งที่เจ้าหนูของข้าตื่นขึ้นมามันจะต้องนึกถึงใบหน้าของเจ้าตลอด ข้าไม่สามารถใส่มันเข้าไปในร่างกายของสตรีใดได้อีกแล้ว นอกจากร่างกายของเจ้า"
นั่นมันคือคำสารภาพรักประเภทใดกัน? เธอควรจะซาบซึ้งหรือว่าหวั่นไหวไปกับเขาใช่ไหม?
ไซคีถอนหายใจก่อนจะหลับตาลง เป็นจังหวะเดียวกันกับที่เฟลิกซ์ดึงเธอเข้ามากอดเอาไว้
"ข้า..อยากให้เจ้าสนใจข้าบ้าง อยากจะอยู่กับเจ้าในฐานะคนรัก..ข้ารู้ว่าเจ้านั้นรักท่านพี่อ
