"อย่าให้ใครเข้ามารบกวนนางก็แล้วกัน.."
ดยุคเอซรากล่าวกับสาวใช้ที่ยืนรออยู่บริเวณหน้าห้องของเขา เขาสวมเสื้อคลุมก่อนจะเดินออกไปจากห้องนอนของดยุคแห่งเมนเคล ดวงตาของเขาจ้องมองไปยังสาวใช้ ริมฝีปากพลันยกยิ้มขึ้นมาด้วยความอารมณ์ดี เขาเดินเข้าไปยังห้องทำงานที่มีเฟลิกซ์ยืนรออยู่ เจ้าลูกชายผู้นี้มองมาที่เขาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความโกรธเคือง
"ว่าไงเฟลิกซ์ มาหาพ่อตั้งแต่เช้าท่าทางว่าเจ้าคงจะมีธุระด่วนสินะ"
เฟลิกซ์ถอนหายใจ
"ทั้งที่ข้าตั้งใจจะครอบครองนางก่อน แล้วเหตุใดท่านพ่อถึงได้..แย่งนางไปจากข้าเล่า!!"
เอซราหัวเราะ
"ช่างน่าเศร้าเจ้าลูกชาย เอาเป็นว่าเรื่องของไซคีและเจ้าต่อจากนี้ พ่อจะยินยอมหลับตาข้างหนึ่ง.."
"ท่านพ่อจงใจทิ้งนางเอาไว้กับข้าชัดๆเลย เพื่อให้ชื่อเสียงของนางเสื่อมเสียท่านถึงกับยินยอมลงทุนหลับนอนกับนางเลยอย่างนั้นหรือครับ"
"ไม่ใช่ทั้งหมดหรอกเฟลิกซ์ เพราะว่าการกระทำในครั้งนี้มันไม่ใช
