เขายืนยันคำพูดตัวอย่างให้หนักแน่น ด้วยท่าทางน่ารัก ต่างจากฉันที่ในหัวเริ่มเดือดขึ้นทุกวินาที แต่ในขณะเดียวกันมันก็ประมวลคำพูดของเขาอย่างค่อยเป็นค่อยไปด้วยเช่นกัน กว่าจะตีความจนเข้าใจ ก็เล่นปาเข้าไปเกือบสองนาที
“ได้ไหมครับ?” ฉันทำตาโตเบิกตากว้างด้วยความตกใจ กับคำถามที่ถูกพ่นออกมาคล้ายกับเร่งขอคำตอบ ผู้ชายท่าทางใจดี ดูๆ แล้วน่าจะเป็นรุ่นพี่หนึ่งปี จากคำพูดคำจาที่เขาเอื้อนเอ่ยออกมาไม่หยุดตั้งแต่เราเจอหน้ากัน และเขาทำท่าจะเอื้อมมือแตะต้องตัวฉันอีกครั้ง
ทว่า ในตอนนั้นเอง ร่างของเขากลับถูกมือของใครอีกคนพุ่งมาจากเบื้องหลัง กระชากจนกระเด็นออกห่าง ท่ามกลางเสียงฮือฮาที่ดังลั่น
“เกิดอะไรขึ้นวะ?” ฉันเหลียวมองน้ำเสียงโหวกเหวกของทัพบก ซึ่งดังขึ้นจากเบื้องหลัง ขณะวิ่งหน้าตาเลิ่กลั่กเข้ามายังที่เกิดเหตุ ตรงหน้าปรากฏร่างของแผ่นดินกำลังยืนจ้องหน้าพี่เตโชตาเขม็ง และเหลือบมองฉันด้วยสายตาเย็นชาชนิดที่ทำให้ข
