หมับ
“อื้อ! ตะ…ตกใจหมดเลย” เธอร้องออกมาด้วยความตกใจ อยู่ดีๆ มาร์คินก็เดินเข้ามาสวมกอดเธอจากข้างหลังระหว่างกำลังยืนทำอาหารเช้าแสนง่ายอยู่ในห้องครัวคนเดียวหลังจากแต่งตัวเสร็จ
“อาบน้ำเสร็จแล้ว” ริมฝีปากหยักได้รูปขยับบอกคนตัวเล็กตรงหน้าพลางสูดดมกลิ่นหอมคุ้นเคยเข้ามาในปอด แม้จะมีกลิ่นอาหารลอยคลุ้ง หากแต่ไม่สามารถกลบกลิ่นหอมจากร่างกายของนาร์มินออกไปได้เลย
สัมผัสของอ้อมกอดแสนอบอุ่นจากมาร์คินพลอยทำให้หัวใจดวงน้อยสั่นไหว ยอมรับว่าเธอแพ้สัมผัสอะไรแบบนี้จากผู้ชายมากๆ เธอเป็นคนติดสกินชิพมากพอสมควร เวลามีแฟนมักชอบให้แฟนกอดหรือไม่ก็เวลาเดินต้องจับมือตลอดเวลา แต่กับมาร์คินเธอและเขาไม่ได้อยู่ในสถานะคนรักกัน ทว่าสัมผัสของเขามันกลับทำให้หัวใจเธอพองฟูขึ้นมา
“ทำอาหารเช้าเหรอ?”
“ใช่ค่ะ”
“มีของฉันไหม?”
“ถ้าคุณมาร์คินจะเอา เดี๋ยวทำให้ค่ะ”
“งั้นฉันเอาด้วย”
“ได้ค่ะ”
“ถ้าฉันยืนกอดเธอไว้แบบนี้ เธอจะทำอาห
