“เป็นอะไรรึเปล่า ทำไมนั่งทำหน้าซึมแบบนั้น” เขาเอ่ยถามนาร์มินที่เอาแต่นั่งซึมเขี่ยอาหารไปมา สังเกตมาสักพักแล้ว วันนี้เธอดูไม่ค่อยสดใสและร่าเริงเหมือนทุกวัน
“ไม่มีอะไรคะ” เธอปฏิเสธมาร์คินกลับไป
“ไม่มีอะไรแล้วทำไมถึงเอาแต่นั่งซึม?”
“ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว” เธอตอบ ความจริงเธอกำลังนั่งคิดเรื่องพ่ออยู่ เธอเลือกที่จะไม่บอกเรื่องที่เกิดขึ้นกับมาร์คิน ถึงแม้เขาจะเป็นสามีถูกต้องตามกฎหมาย แต่อย่าลืมว่าเขาและเธอแต่งงานด้วยเหตุผลอะไร เขาคงไม่เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นกับครอบครัวเธอในตอนนี้ ฉะนั้นคงไม่มีเหตุผลที่จะต้องบอกเขาเรื่องนี้
“มีอะไรก็พูดกับฉันตรงๆ”
“ไม่มีอะไรจริงๆ ค่ะ” เธอยังคงปฏิเสธเสียงแข็ง
“เวลามีเรื่องอะไร เธอไม่จำเป็นต้องเก็บไว้คนเดียว แค่บอกมาว่าเป็นอะไรหรือมีเรื่องอะไร ฉันยินดีที่จะช่วย”
“….” เธอมองเขานิ่งๆ ทำไมหมู่นี้รู้สึกว่าเขาทำดีกับเธอแปลกๆ ทั้งการกระทำที่เ
