หลายวันต่อมา
“ฉันทำอาหารเช้าไว้ให้ อย่าลืมมากินนะคะ” เธอเดินมาบอกมาร์คินที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จและอยู่ในสภาพพันผ้าขนหนูรอบเอวผืนเดียว
“วันนี้จะออกไปไหน”
“ฉันมีนัดกับคุณพ่อที่บริษัท เลยเวลานัดมานานแล้ว ฉันไปก่อนนะคะ”
“รอไปพร้อมฉัน”
“หมายถึงไปหาคุณพ่อของฉันน่ะเหรอคะ?”
“ใช่” วันนี้เขาเองก็นัดคุยเรื่องธุรกิจกับพ่อนาร์มินเหมือนกัน ตอนแรกไม่รู้ว่านาร์มินและพ่อนัดกันเอาไว้ เขาเลยนัดคุยเรื่องธุรกิจไว้ช่วงบ่าย
“ฉันกับคุณน่าจะคุยกับคุณพ่อคนละเรื่องกัน งั้นต่างคนต่างไปดีกว่านะคะ”
“ฉันว่าฉันพูดชัดเจนแล้วนะ” น้ำเสียงนิ่งเรียบตอบกลับคนตัวเล็กพร้อมตวัดสายตาคมเข้มไปมองนาร์มิน
“แต่ว่าฉันนัดกับคุณพ่อตอนสิบโมงเช้า และนี่มันก็ใกล้จะสิบโมงเช้าแล้ว”
“ฉันจะบอกพ่อของเธอเอง” พูดจบก็เดินออกไป
นาร์มินมองตามแผ่นหลังกว้างของมาร์คินด้วยความเอือมระอา มีครั้งไหนบ้างที่จะสามารถขัดใจผู้ชายคนนี้ได้ เรื่องบงการ
