เกาลี่ฉีรีบตรงเข้าไป ประคองหูยวี่ถิงที่อยู่บนพื้นขึ้นมา พร้อมกับตวัดสายตาไม่พอใจมาที่สองแม่ลูก
"หวงลี่ผิงนี่เจ้าถึงขนาดกล้าทำร้ายนางเชียวหรือ"
"เสด็จอา เสด็จแม่ไม่ได้ทำสิ่งใดเลย เป็นสตรีผู้นั้นต่างหากที่มาทำร้ายข้าก่อน"
"เจ้ายังจะกล้าพูดจาโป้ปดอยู่อีกหรือ คนของข้ามารายงานหมดแล้ว"
"ไม่ว่าพวกข้าจะกล่าวสิ่งใดไป ท่านก็เชื่อแต่คนของท่านอยู่แล้วนี่ แต่เรื่องที่สตรีผู้นั้นเป็นผู้มาทำร้ายบุตรชายของข้าก่อนข้าก็ไม่ยอมเช่นกัน"
"หวงลี่ผิงเจ้าคิดว่าข้าให้ความสำคัญกับนาง จึงได้สั่งการให้บุตรชายมาทำร้ายนางใช่หรือไม่ เพราะจนถึงตอนนี้เจ้าก็ยังแปลงโฉมให้บุตรชายมีใบหน้าละม้ายคล้ายคลึงกับข้า ที่ทำเช่นนี้เพราะต้องการให้ผู้คนเข้าใจในตัวข้าผิด คิดว่าข้าทอดทิ้งบุตรชายของตนเองหรืออย่างไร แผนการชั่วช้าของเจ้านี้ ข้าเข้าใจจนหมดสิ้นแล้ว ข้าจะบอกเจ้าเอาไว้ตรงนี้เลย ว่าถึงอย่างไรข้าก็ไม่มีทางกลับไปรักสตรีเช่นเจ้าอ
