หมิงหลันไล้ปลายนิ้วลงไปบนกลีบดอกไม้ที่นางปลูกเอาไว้ ช่วงนี้นางอยู่คนเดียวบ่อยขึ้นเพราะว่าท่านพี่ไป๋เฉียนมัวแต่วุ่นวายอยู่กับการจัดเตรียมงานแต่ง ในที่สุดพี่สาวของนางก็จะได้แต่งงานกับคนที่รักแล้ว ช่างเป็นเรื่องน่ายินดียิ่งนัก..
นางกลับมาที่แดนบุปผาได้สองเดือนกว่าแล้ว สองเดือนแล้วที่ไร้เงาของท่านจอมมาร แต่ทว่าเขากลับปรากฏเด่นชัดอยู่ในความฝันของนาง ทุกครั้งที่หลับตายังคงมีแต่ใบหน้าของเขา ทั้งๆ ที่คิดว่าตัวเองจะดีขึ้นเมื่อกลับมาอยู่ในแดนบุปผาที่คุ้นเคย ทว่าไม่เลยสักนิด..
เคยรักเขาอย่างไรก็ยังคงรักเขาเช่นนั้น คำนึงถึงเขาอย่างไรก็ไม่เปลี่ยนแปลงไปสักนิดเดียว..
อีกเรื่องคือนางยังมิได้พบเจอท่านสัจจะเทพเทียนจุนเลย ทั้งๆ ที่เขาเขียนจดหมายมาขอพบนางมากมายนับไม่ถ้วน แต่นางไม่แม้แต่จะเปิดอ่านจดหมายของเขาสักฉบับ
ในใจยังคงมีความรู้สึกผิดอัดแน่นเต็มหัวใจ ที่ท่านสัจจะเทพเทียนจุนต้องขึ้นมาที่สวรรค์ชั้นฟ้าก
