EP.17 ไข้กาย ไข้ใจ
“ไม่ต้อง!” นาเหนือเค้นเสียงห้วนอย่างกรุ่นโกรธ พยายามจะสะบัดตัวออกจากการช่วยเหลือ ทว่าขวัญข้าวกลับตีสีหน้านิ่งเฉย หยิบหมอนหนุนตั้งขึ้นพิงหัวเตียงแล้วกดไหล่เขาให้เอนพิงโดยที่เขาไม่อาจขัดขืนอะไรได้เลย
“ป้าพุดต้มซุปมันฝรั่งกับทำข้าวต้มหมูร้อนๆ มาให้ นายเหนือจะเลือกกินอย่างไหนก่อนดีคะ” หญิงสาวใช้ช้อนคนข้าวต้มเพื่อให้ไอร้อนระเหยออกไปจะได้สะดวกและไม่ลวกปากคนตัวโต ทว่าเขากลับไม่ตอบคำถามแต่เป็นฝ่ายตั้งคำถามเสียเอง
“สมภพไปไหน”
“คุณสมภพไปดูอาการของคนงานที่ตกน้ำค่ะ บอกว่าเดี๋ยวจะรีบกลับมา”
“วางอาหารไว้ตรงนั้นเดี๋ยวค่อยให้สมภพมาจัดการ”
“กว่าคุณสมภพจะกลับมาอาหารก็คงเย็นชืดหมดพอดี”
“มันเรื่องของฉัน ไม่ใช่เรื่องของเธอ” นาเหนือเบือนหน้าหนีด้วยความหงุดหงิด ด้วยรู้ดีว่าหัวใจของเขาอ่อนแอมากเพียงใด กอปรกับยามนี้ร่างกายยังมาอ่อนเพลียด้วยพิษไข้ เขาจึงแทบควบคุมตัวเองไม่ได้เลย
โครก...
