“พี่ชาร์ลระวังข้างหน้า! พี่ชาร์ล! กรี๊ด!!!”
“สัส!”
เอี๊ยด!!!!!
“กรี๊ด!!!”
เสียงล้อรถลากไปกับถนนดังสนั่นไปทั่วบริเวณก่อนที่รถของชาร์ลจะเหวี่ยงไปด้านข้างด้วยความเร็วแล้วรถก็กระชากเต็มแรงก่อนจะหยุดนิ่ง
กึก!
“...”
“...ไม้หวาย” เขามั่นใจว่ารถหยุดนิ่งโดยที่ไม่ได้ชนอะไรเรียบร้อยก็หันไปมองก่อนจะเรียกชื่อเธอที่ใช้สองมือปิดหน้าพร้อมกับร่างกายที่สั่น แต่เธอเงียบ เงียบมาก
“ไม้หวาย”
“...” เธอยังเงียบพร้อมกับร่างกายที่เริ่มสั่นมากขึ้น เขาเอื้อมมือไปแตะไหล่เธอเบา ๆ
“ฮึก!” การสัมผัสจากเขาทำให้เธอสะดุ้ง มีเสียงออกมาที่คล้ายเสียงสะอื้นแต่ดังแค่ครั้งเดียวก็เงียบอีกครั้ง
“ไม้หวายไม่เป็นอะไรแล้ว ปลอดภัยแล้ว” ชาร์ลวางมือลงบนไหล่บางแล้วบีบเบา ๆ เพื่อเรียกสติเธอ
“...ฮึก!”
“...ไม้หวาย” ความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้นในใจของเขา ความรู้สึกสนุกหายไปเมื่อเห็นผู้หญิงที่นั่งข้างเขาตกอยู่ในภาวะช็อค
“ฮึก!” ไม้หว
