“พี่ชาร์ลระวังข้างหน้า! พี่ชาร์ล! กรี๊ด!!!” “สัส!” เอี๊ยด!!!!! “กรี๊ด!!!” เสียงล้อรถลากไปกับถนนดังสนั่นไปทั่วบริเวณก่อนที่รถของชาร์ลจะเหวี่ยงไปด้านข้างด้วยความเร็วแล้วรถก็กระชากเต็มแรงก่อนจะหยุดนิ่ง กึก! “...” “...ไม้หวาย” เขามั่นใจว่ารถหยุดนิ่งโดยที่ไม่ได้ชนอะไรเรียบร้อยก็หันไปมองก่อนจะเรียกชื่อเธอที่ใช้สองมือปิดหน้าพร้อมกับร่างกายที่สั่น แต่เธอเงียบ เงียบมาก “ไม้หวาย” “...” เธอยังเงียบพร้อมกับร่างกายที่เริ่มสั่นมากขึ้น เขาเอื้อมมือไปแตะไหล่เธอเบา ๆ “ฮึก!” การสัมผัสจากเขาทำให้เธอสะดุ้ง มีเสียงออกมาที่คล้ายเสียงสะอื้นแต่ดังแค่ครั้งเดียวก็เงียบอีกครั้ง “ไม้หวายไม่เป็นอะไรแล้ว ปลอดภัยแล้ว” ชาร์ลวางมือลงบนไหล่บางแล้วบีบเบา ๆ เพื่อเรียกสติเธอ “...ฮึก!” “...ไม้หวาย” ความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้นในใจของเขา ความรู้สึกสนุกหายไปเมื่อเห็นผู้หญิงที่นั่งข้างเขาตกอยู่ในภาวะช็อค “ฮึก!” ไม้หว