ตอนที่ 25
“หยุดโวยวายเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่หยุด ผมจะโยนคุณออกไปทางหน้าต่าง”
“ถ้านายโยนฉันจริงๆ ฉันจะฟ้องพี่แอนดี้” เพราะเสียเปรียบและสู้ไม่ได้ คนช่างฟ้องเลยเอาพี่ชายมาขู่ สองแขนเรียวก็คว้าหมับที่ลำคอหนาแน่น
“ปล่อย” ไรอันบอกเสียงนิ่มๆ พลางหรี่ตามองคนช่างฟ้องด้วยแววตากึ่งเยาะกึ่งขบขัน อวดเก่งเหลือเกิน แต่สุดท้ายก็เอาตัวไม่รอด มาเกาะคอเขาซะแน่น
“ไม่!” หญิงสาวค้านเสียงดังฟังชัด
“ถ้าไม่ปล่อย ผมโยนคุณนะ” ไรอันขู่กลับ ริมฝีปากเผยยิ้มเจ้าเล่ห์
มัลลิกาคิดอยู่อึดใจ สองแขนก็ค่อยๆ ลดลง ระหว่างนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นสบตากับบอดี้การ์ดหนุ่ม เพราะยังไม่ไว้ใจ
“กลัวผมโยนหรือไง” เอ่ยถามอย่างอารมณ์ดีเมื่อได้สูดดมกลิ่นกายหอมเย้ายวนเข้าเต็มปอด และก่อนที่ทุกอย่างจะเลยเถิด ไรอันก็วางหญิงสาวให้นั่งบนเก้าอี้ไม้ขัดเงาอย่างดี
มัลลิกานั่งตัวเกร็งอยู่บนเก้าอี้ไม้ เมื่ออีกคนเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามได้ไม่ทันไรก็ตักอาหารจ่อ
