ตอนที่ 17
“ไรอัน ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ นี่! นายได้ยินฉันไหม” เสียงเล็กขานเรียกพลางใช้มือเขย่าตัวบอดี้การ์ดหนุ่มไปด้วย
ทว่าสติของไรอันแทบจะไม่หลงเหลือ เลือดไหลหยดลงบนแก้มของคุณหนูคนสวย เจ้าตัวเลยยกมือปาดแล้วเอามาดูก่อนจะหวีดร้องสุดเสียงเข้าไปสะเทือนเตือนสติของอีกคนและได้ผลชะงัก เพราะไรอันสะดุ้ง เขาหยันกายทิ้งตัวลงนอนแผ่หลาอีกด้านหนึ่ง มัลลิการีบลุกขึ้นนั่งหันมองใบหน้าซีดๆ ของบอดี้การ์ดหนุ่ม แล้วก็เลือดจากตัวบอดี้การ์ดหนุ่มก็พานทำอะไรไม่ถูก
“ไรอัน ฉันจะทำยังไงดี แต่นาย...นายห้ามตายนะ” มัลลิกาละล่ำละลักบอกด้วยอาการปากสั่น มือสั่น ก่อนที่หญิงสาวจะยื่นมือออกไปหวังจะแตะบาดแผล แต่มือก็สั่นและชะงัก เพราะเลือด สุดท้ายหญิงสาวเลยไม่กล้าแตะ
“คุณก็พาผมไปโรงพยาบาลหน่อยได้ไหม” ไรอันเอ่ยขอร้องหญิงสาว
“ไปโรงพยาบาลเนี่ยนะ!” มัลลิกาย้อนถามอย่างงงๆ ไรอันถึงกับทำหน้าเหนื่อยหน่าย
“แล้วคุณคิดว่าผมควรไปที่ไหนล่
