สุดทางเสือ (07) หายหัว NC+++
1290 คำ
“เค เข้าใจตรงกัน” ตอบกลับปุ๊บ จ่อแล้วแทงปั๊บ!
“อ๊ะ!”
แน่นสัดๆ ร่องเธอแม่งตอดแรงมาก กระตุ้นอารมณ์ของคนที่ชอบการเสียบให้ขยับสะโพก กระแทกแรงๆ ที่ร่องสีชมพู
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
ลีโอสะบัดเอวสอบเข้าใส่คนที่นอนอยู่ใต้ร่างพร้อมกับฝ่ามือที่บีบเคล้นอกอวบอย่างหนัก ใบหน้าสะสวยแดงก่ำ บ่อยครั้งที่เชิดขึ้น เผยอปากเปล่งเสียงครวญครางออกมาอย่างเอาเป็นเอาตาย หยิ่งนักใช่ไหม เดี๋ยวทำให้รู้ว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่ชอบเซ็กซ์ของเขา และแน่นอนว่าถ้าตัวเขาก็เองก็พอใจเธอ เราคงได้เจอกันบ่อยๆ
บ่อยที่ว่าก็คงจนกว่าเขาจะเบื่อ เบื่อเหมือนๆ กับที่เคยรู้สึกกับผู้หญิงทุกคน
“…เธอ มันจุกอ่ะ” มือเรียวยกขึ้นมาดันหน้าท้องแกร่ง คงหวังจะช่วยลดแรงกระแทก ลีโอสบตากับอีกคนเล็กน้อย ทว่าคำขอไม่ได้มีความหมายมากมายขนาดนั้น
ฝ่ามือสอดเข้าไปรั้งสะโพก ถาโถมตัวเข้าไปแนบชิดก่อนจะฝังริมฝีปากลงที่ปลายถัน ตวัดปลายลิ้นโลมเลียตะกละตะกลามไม่ต่างจากทารกที่กระหายน้ำนม
“จุก แต่ก็เสียว ใช่ไหม?” กระซิบถามข้างใบหูขาว ฝ่ามือดันกับเตียงพร้อมกับถาโถมแรงกายเข้าใส่อย่างบ้าคลั่ง รู้ว่าที่ทำแบบนี้เธอไม่ได้ทรมาน แค่เสียวมาก ใหม่ๆ อยู่ก็แบบนี้ ทำบ่อยๆ เริ่มชินเดี๋ยวเธอก็รู้สึกดีขึ้นมาเอง
“ของซิงคือดี อ่าห์~” หนุ่มหล่อเชิดใบหน้า หลุดเสียงคำรามออกมาอย่างพึงพอใจ ร่างขาวผ่องกระเพื่อมตามจังหวะ หน้าอกใหญ่เกินขนาดสั่นคลอน แต่ก็เห็นว่าเธอกัดฟันสู้
สองมือยึดผ้าปูที่นอนอย่างแรง เท้าเปลือยจิกเกร็ง รับแรงกระแทกที่ถาโถมเข้าไป
พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ
ลำกายหนาเคลื่อนไหวตัวเองถี่ยิบ บ่อยครั้งที่กดปลายนิ้วลงไปขยี้ที่ปุ่มกระสัน ลิเดียร์ดิ้นพล่าน ทั้งจุกและเสียวในเวลาเดียวกัน
“…เธอ ไม่เอาแบบนี้ได้ไหม”
“ไม่ชอบตอนที่นิ้วเราทักทายเธอเหรอ”
“มะ มันรู้สึกแปลกๆ”
“แรกๆ ก็รู้สึกแบบนี้แหละ แต่เธอจะชินนะ มันจะดีขึ้น แล้วเธอจะชอบมัน”
“อ๊า ~ เธอ…” เจ้าของร่างบอบบางเปล่งเสียงครางกระท่อนกระแท่น ไม่ไหวเลย เขาจริงจังมาก ใส่เข้ามาไม่ยั้ง ทำเอาคนที่ไม่เคยกับเรื่องแบบนี้ถึงกับไปไม่เป็น
ลีโอสบตากับคนที่อยู่ใต้ร่างก่อนสอดฝ่ามือรั้งอีกคนให้อยู่ในท่าคลานเข่า ส่วนเว้าส่วนโค้งชัดเจนขึ้น ใบหน้าคมคายโน้มเข้าไปประชิดข้างหู ขบเม้มเบาๆ พร้อมกับฝังปลายจมูกโด่งคมสูดดมความหอมจากกายสาว
แก่นกายร้อนขยับตอกตรึงกับร่องรักจากทางด้านหลัง มือใหญ่ยึดเอวคอดกิ่วเอาไว้มั่น เอวสอบสะบัดรัวเข้าหา กระตุ้นให้เสียงครวญครางกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังออกมาประสานกัน
“อ๊ะ! อ๊า~ จุก มันจุกมาก”
“ร่องเธอดีว่ะ อ่าห์~ แน่นมาก”
“ละ ลึก อ๊าส์!” ร่างบอบบางสั่นเทิ้มตอบรับจังหวะการกระทั้นกระแทกที่ทั้งหนักหน่วงและรุนแรง กระแทกจนพอใจเขาก็จับเธอเปลี่ยนท่า ตะแคงข้างแล้วซอยถี่ยิบ ครั้งแล้วครั้งเล่าไม่มีทีท่าว่าจะจบลงง่ายๆ
คนที่ริอ่านเล่นกับไฟบอกตัวเองว่าไม่ไหวก็ต้องไหว ทำได้เพียงปล่อยเลยตามเลย ให้ความร่วมมือได้ในบางครั้ง ซึ่งเท่าที่เห็นคนที่เอาแต่กอบโกยก็คงมีความสุขอยู่ไม่มากก็น้อย สังเกตจากทั้งเสียงครางและแรงกระทั้นกระแทกที่เขาส่งมันเข้ามาตลอดเวลาที่อยู่ในตัวเธอ
กว่าทุกอย่างจะสงบ คนที่หมดเครื่องป้องกันในจำนวนมากกว่าที่คิดไว้ถึงกับทิ้งตัวลงบนเตียงเดียวกัน นอนคว่ำหน้าร่างกายแนบชิดเนื้อตัวของคนที่บางสิ่งบางอย่างเพิ่งผละออกจากกัน ไม่ทันสังเกตว่าจังหวะนั้นอีกคนพยายามรวบรวมเรี่ยวแรงเพื่อหยิบมือถือ
เก็บภาพแบบเบามือที่สุด ก่อนจะปล่อยให้ทุกอย่างเข้าสู่สภาวะเดิม
ตากลมโตค่อยๆ ปิดลง สูดลมหายใจเข้าปอดก่อนจะพ่นออกมาอย่างตัดใจ ทุกอย่างมันเลยเถิดจนไม่สามารถกลับไปแก้ไขอะไรได้ แต่ก็ดีแล้ว เป็นแบบนี้น่ะดีแล้ว ดีจริงๆ
ครืด~ ครืด~
นานหลายนาทีที่ทุกอย่างอยู่ในความสงบความเงียบถูกทำลายขึ้นด้วยเสียงโทรศัพท์มือถือของเจ้าของผับหรู ลีโอขยับตัวมองคนข้างๆ ก่อนเป็นอันดับแรก
เห็นเธอนอนคว่ำหน้า ลมหายใจที่สม่ำเสมอเป็นไปได้ว่าเธอหลับ หนุ่มหล่อจึงดันตัวลุก คว้าโทรศัพท์มารับสายเพื่อนทันที
“ว่า?”
(หายหัวเลยนะมึง หายหัวไปไหนวะ)
“เอา”
(ไอ้หน้าหมี หายไปสามสี่ชั่วโมงนี่คือมึงเย็บอย่างเดียวเหรอวะ ดุว่ะ มุ่งไป~)
“เออ แล้วจะแหกปากทำไมนักหนาวะ น่ารำคาญ”
(ปกติหายไม่ถึงชั่วโมงก็กลับ เดี๋ยวนี้หายนาน หรือส่วนแบ่งร้านควรเป็นเจ็ดสิบสามสิบครับ)
“อย่ามากวนตีน กูบอกตอนไหนว่าจะเป็นแบบนี้บ่อยๆ ปล่อยให้อยู่คนเดียวแค่นี้ทำเป็นบ่น”
(หึ! นั่นน่ะสินะ ปกติก็เป็นแบบนี้อยู่แล้วไหมวะ คนอย่างมึงจะเคยติดใครนานๆ ไม่มีทาง คนที่เป็นแบบนั้นคือไอ้หลาม ล่าสุดเลยก็คือมัน กูก็แปลกนะที่เมื่อกี้ดันนับรวม)
“สติครับ ขอร้องว่าอย่าเอากูไปเทียบกับมัน”
(อ่าๆ สรุปคนนั้นปะ คนที่มึงแย่งกู คนที่สวยๆ)
“อ่า” ลีโอตอบรับเบาๆ ปรายสายตาไปมองคนที่อยู่บนเตียงเล็กน้อย ทุกอย่างยังอยู่ในสภาวะเดิม คือเธอไม่ได้ดิ้นหรือขยับตัว ก็เป็นไปได้ที่จะเหนื่อยจนหลับ เขาก็เล่นเอาไปได้ไงตั้งสามชั่วโมงไม่พัก สงสัยของขาดนาน อาการเลยเป็นแบบนี้
(แหม ของดีอ่ะดิ สวยจัด ประมาณไหนวะ เหมือนคนอื่นๆ ไหม?) ลิ้นของคนฟังดันเข้าหากระพุ้งแก้ม มือสางเส้นผมที่ตกลงมาปรกหน้าผากลวกๆ
คำถามที่ว่าประมาณไหนเหมือนคนอื่นๆ ไหม คือติณห์อยากรู้ว่าเหมือนกับผู้หญิงที่พวกเขาเคยเล่นๆ มาหรือเปล่า เอากับเขาเสร็จ ถ้าพอใจทั้งสองฝ่ายก็อาจจะเอากับเพื่อนเขาต่อ ก็ถ้ามันไม่ได้ฝืนความรู้สึกของใครมันก็เป็นไปได้ เหมือนที่ผ่านๆ มา
“โทษทีว่ะ คืนนี้กูหนักไปหน่อย”
(หืมไอ้เสือ จัดหนักเลยนะมึง แต่ก็โอเค แค่เพื่อนมีความสุขกูก็โอเค ไม่ได้ว่าอะไร)
“อ่า บิลโต๊ะเขาและทุกอย่างที่กูสั่งลงบิลกูเลย”
(ครับ ปล่อยเยอะๆ น้ำอ่ะ จะได้สบายตัว แต่เอาอย่างเดียวนะเสือ เอานานกว่าคนอื่นก็ระวังเดินไปทางเดียวกับไอ้หลาม ดูดีๆ ล่ะ เดี๋ยวพลาด)
“หึ ไม่มีทาง” ลีโอตอบกลับด้วยน้ำเสียงมั่นใจ เคยบอกไปแล้วว่าไม่ได้พร้อมสำหรับอะไรทั้งนั้น ยังสนุกกับการเป็นแบบนี้ การเปิดใจรับใครสักคนมันก็ไม่ใช่เร็วๆ นี้เช่นกัน
————————-
ขออนุญาตนับวันรอนะคะพี่ลีโอ 5555555
เนมเปิดประตูต้อนรับทุกคนเข้าบ้านพี่ลีโอนะคะ เข้ามาแล้ว ฝากกดไลก์ ฝากคอมเมนต์เพื่อเป็นกำลังใจให้กันหน่อยนะคะ เนมอ่านทุกคอมเมนต์เลย ถึงจะไม่ได้ตอบกลับแต่ก็อ่านนะคะ ~
- ผู้เขียน
