แดเนียลเหงื่อกาฬโทรมกาย ใบหน้าตื่นตะลึง หันรีหันขวางมองหลังเป็นระยะ ๆ ขณะวิ่งกระหืดกระหอบขึ้นบันได ภาพเสียงและบทสนทนาจากเหตุการณ์เมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้ายังคงวนเวียนซ้ำไปซ้ำมาในหัวสมองเหมือนฉากในหนังแอคชั่นเรื่องโปรดแต่หนนี้มันคือของจริง
‘ไอ้ดั๊กโดนยิง เตชินทร์ยิงไอ้ดั๊ก เตชินทร์เป็นหลาน สส.เขต เราคือคนเห็นเหตุการณ์!’ จากการโกงเงินโต๊ะบอลกลายเป็นเหตุฆาตกรรม
ความระแวงและความหวาดกลัวที่ครอบงำจิตใจส่งผลให้ทุกสิ่งอย่างรอบตัวดูติดขัดไม่ได้ดั่งใจสักอย่าง ตั้งแต่ไอ้ขั้นบันไดแฟลตอย่างกะว่ามันเพิ่มจำนวนขึ้นเลยวิ่งไม่ถึงชั้นสี่สักที กุญแจบ้านเสียบเท่าไหร่ก็ไม่เข้ารูกุญแจสักทีเพราะมือสั่นเทาจนทำพวงกุญแจตกพื้นสองสามครั้งจนเปิดประตูได้
ไดอาน่ายังไม่กลับบ้าน
ระหว่างขังตัวเองอยู่ในห้องส่วนตัวสักพักก็นึกขึ้นได้ว่าอังศุมารินเคยชวนไปเที่ยวที่ภูเก็ตแล้วไปพักที่รีสอร์ทสุดหรูของเธอ แดเนียลคว้าโทรศัพท์มากดจอ
