วันเปิดเทอม
.
.
"เห้อไม่อยากไปเลยยยยยอ้าาาา" ไอเลิฟนั่งอยู่บนเตียงเเละบิดขี้เกียจไปมา เขานั่งมองผิวพรรณตัวเองไปมา ต้องไปเจอคนเยอะๆคนอื่นจะคิดอย่างไงกับเขานะ ผิวไม่ค่อยดีด้วยสิ
ไรท์:หรอจ้ะผิวไม่ดีเลยหรอจ้ะขาวอย่างกับหิมะเนียนนุ่มอย่างกับสำลีก้อนเมฆ
ไอเลิฟอาบน้ำเเต่งตัวด้วยชุดนักศึกษาจนเสร็จเขาพยามใส่เนคไท อย่างยากลำอากให้ตายสิมันมองไม่เห็นอะ...หรือเขาควรซื้อกระจกมาเเต่ไท่อยากเห็นหน้าตัวเองเลยคิดไว้ก่อนเเล้วกัน ไอเลิฟใส่เนคไทพอคิดว่าเข้าที่เเล้วก็รีบออกจากห้องไปที่ป้ายรถเมย์ข้างหน้าหอพัก
พอรถเมย์สายที่ต้องการมาถึงไอเฃิฟก็โยกมือเรียกเเละขึ้นรถไปเหมื่อนเมื่อวาน วันนี้คนเยอะกว่าปกติ จนทำให้ไม่มีที่นั่ง ไอเลิฟจึงต้องจำใจยืนซึ่งมันทำให้เป็นจุดเด่นมากเพราะกล่องที่ึอบหัวอยู่ ไอเฃิฟพยามไม่สนใจสายตาที่มองมาเเปลกๆ เขายืนจนถึงหน้ามหาลัยจากนั้นก็เดินลงมา พอเดินลงมาปุปตัวเขานี่สั่นหัวใจเต้นเเรงเลยท
