ความเข้าใจผิด 1
1074 คำ
บทที่ 1
ชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งต้องมาพังลงเพียงเพราะความเข้าใจผิดของผู้ชายคนหนึ่งที่ทำให้เธอต้องมาทนทุกข์ทรมานเจ็บช้ำใจกับการกระทำที่ไร้หัวใจของผู้ชายสารเลว
"อุ๊บ...อื้ออ”
ริมฝีปากหนาประกบลงริมฝีปากอย่างรุนแรง บดเคล้าเคล้นคลึงอย่างหนักหน่วง ร่างบางระดมทุบหน้าอกของชายหนุ่มอย่างรัว
"หยุดดิ้น แล้วร้องครางอย่างเดียว ฉันจะทำให้เธอตายทั้งเป็นให้สมกับที่กล้ามาขโมยแหวนหมั้นของฉัน"
"แคว้กกก"
"กรี๊ดดด"
มือหนากระชากชุดของหญิงสาวออกเผยให้เห็นทรวงอกที่อวบอิ่มที่ถูกปิดบังด้วยเสื้อในลายลูกไม้
"ฮึก!! อย่าทำอะไรรินเลย ปล่อยรินไปเถอะคะ ฮึก!!" รินไม่ได้ขโมยแหวน รินไม่รู้ว่ามันมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง
”หญิงสาวขอร้องอ้อนวอนให้ชายหนุ่มปล่อยเธอไป เขากำลังเข้าใจเธอผิด
"เธอหาว่าดาวโกหกงั้นหรอ...เธอมันร้ายกาจที่สุด จะให้ฉันปล่อยไปหรอ มันง่ายเกินไป เธอต้องรับกรรมที่เธอก่อไว้สักก่อน นังเเพศยา!! เธอกล้ามาเลยนะที่มาขโมยแหวนหมั้นของฉัน เธออิจฉาพี่สาวมากสินะ ฉันจะทำให้เธอเจ็บไปจนวันตาย"
ชายหนุ่มพลักตัวหญิงสาวลงบนเตียงนอน แล้วทับตัวลงตาม สองมือปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตนเอง จากนั้นหยิบเข็มขัดมามัดมือหญิงสาวกับเตียงนอน
"ฮือ... อย่าทำอะไรรินเลยคะ"
"เปลี่ยนจากร้องอ้อนวอนมาเป็นเสียงครางดีกว่ามั้ย? เธอชอบฉันไม่ใช่หรอริริน เธอน่าจะชอบนะ ผู้หญิงที่ร่านแบบเธอคงไม่ต้องทะนุทะถนอมอะไรหรอกนะ "
ผู้ไม่ทันขาดคำชายหนุ่มก็จับเรียวขาทั้งสองขาของหญิงสาวผู้น่าสงสารแยกออกจากกัน ก่อนที่จะจับแก่นกายขนานใหญ่ที่โป่งพองดันเข้าไปในโพรงรักที่เเห้งเผือด
"กรี๊ดดด!!!"
หญิงสาวกรีดร้องขึ้นอย่างเจ็บปวดเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมสอดเข้ามาในกายเธอ เธอดิ้นไปมาด้วยความเจ็บปวดทรมานราวกับถูกมีดกรีดแทงบนร่างกายของเธอ
"ฮืออ....เจ็บ!รินเจ็บ ปล่อยรินไปเถอะคะ รินเจ็บ!"
หญิงสาวขอร้องอ้อนวอนทั้งน้ำตา แต่ความโกรธของชายหนุ่มที่ปิดบังตาทำให้เขาจวงแทงแก่นกายเข้าไปในโพรงรักของหญิงสาวอย่างรุนแรงและหนักหน่วง ทำให้หญิงสาวใต้ร่างต้องมาทนรอรับความเจ็บปวดจนแทบเจียนตาย
ความทรมานที่เธอต้องมาทนรับเมื่อไรจะจบลง ไม่ใช่เพียงแค่หนึ่งครั้งแต่มีครั้งที่สอง สาม และสี่ตามมา เธอต้องมาทนนอนรอรับอารมณ์โหดร้ายป่าเถื่อนของชายหนุ่มที่แสนวิเศษที่เธอเคยแอบชอบ แต่ตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับซาตานที่กำลังคร่าชีวิตของเธอ
เมื่อเขาได้ระบายความโกรธลงบนตัวของหญิงสาวจนร่างกายของหญิงบอบช้ำไปด้วยน้ำมือของเขา วูบหนึ่งเขาก็นึกสงสารของมา แต่สิ่งที่หญิงสาวนั้นทำไว้มันอยากเกินที่จะสงสาร เขาลุกขึ้นแต่งตัวและเดินไปจากห้อง โดยทิ้งเงินให้ไว้หญิงสาวจำนวนก้อนหนึ่ง เขาตีตราความบริสุทธิ์ของหญิงสาวผู้โชคร้ายกับผู้หญิงไร้ค่าที่ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงขายตัว
ผ่านไปสองเดือนกว่า ริริน นักศึกษามหาวิทยาลัยชื่อดังที่กำลังเรียนอยู่ปีสาม ชีวิตของเธอหลังจากคืนที่โหดร้ายทำให้เธอต้องนอนผวาฝันร้ายทุกคืน ภาพที่เขาขืนใจเธอวนเวียนเข้ามาในหัวของเธอทุกคืนในยามที่เธอนอนหลับ ไม่มีวันไหนที่เธอไม่หลับทั้งน้ำตา เธอตื่นขึ้นมาพร้อมกับเจอเงินจำนวนก้อนหนึ่ง เขาตีค่าเธอเหมือนผู้หญิงขยะ ทั้งที่เธอไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไม
?
เขาต้องมาใจร้ายป่าเถื่อนกับเธอแบบนี้ เธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย ทำไมเขาไม่ฟังเธอบ้าง หลังจากคืนนั้น ริริน หญิงสาวผู้มีแต่รอยยิ้มได้แปรเปลี่ยนไปเป็นผู้หญิงที่มีแต่ความเศร้า ความโหดร้ายในคืนนั้นตามหลอกหลอนเธอทุกวัน ทำให้เธอหวาดกลัวทุกสิ่งทุกอย่าง
"อ้วกกก"
หญิงสาวโก่งคออย่างอาเจียนจนหมดแรง เธอมีอาการแปลกๆแบบนี้มาได้สักพักแล้ว กินอะไรเข้าไปก็อาเจียนออกมา ร่างกายของเธอรู้สึกเหนื่อยง่าย อารมณ์แปรปวน สักพักเธอนึกคิดได้ว่า ประจำเดือนของเธอนั้นยังไม่มาสองเดือน ใบหน้าของหญิงสาวซีดเซียวลง เธอกลัวว่าจะเป็นอย่างที่ท้องคิด ถ้าแบบนั้นเธอจะทำอย่างไร
??
ตอนนี้เธอมืดแปดด้านไปหมด หันไปทานไหนก็เจอแต่ทางดัน เธอจะทำยังไงดี
มือบางกำลังถือเครื่องตรวจครรภ์ไว้อยู่ เธอหยิบกล่องขึ้นมาอ่านรายละเอียดการใช้ ก่อนที่จะเดินหายเข้าไปในภายในห้องน้ำเพื่อตรวจดู
ผ่านไปสักพัก เธอสูดดมหายใจเข้าปอดอย่างลึกเพื่อให้กำลังใจตัวเอง มือเรียวบางเอื้อมไปหยิบเครื่องตรวจครรภ์ที่ตั้งวางไว้อยู่ที่อ่างล้างหน้าอย่างสั่นๆ
ขีดแดงสองขีด
เธอแทบหมดแรงที่จะยืนต่อไป น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาคู่สวย ลูกที่เกิดเพราะความเข้าใจผิด มือบางลูกท้องแผ่วเบา เธอรู้สึกเหมือนลูกกำลังสื่ออะไรบางอย่างกับเธอ เธอยิ้มออกมาบางๆตอนนี้เธอคิดไม่ออกว่าจะทำยังไงดี เธอต้องแบกหน้าไปหาพ่อของลูกเธอนั้นหรอ
??
แล้วเขาจะยอมรับลูกในท้องของเธอไหม
ริรินยืนจ้องมองภาพบรรยากาศของเมืองหลวงในยามค่ำคืน เธอทำใจมาหลายวันเพื่อที่จะบอกเรื่องที่เธอท้องให้กับราจีฟรับรู้ ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจรวบรวมความกล้าทั้งหมดเพื่อบอกเรื่องที่เธอท้องกับเขา ไม่ว่าผลมันจะเป็นยังเธอก็ต้องทำใจยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น ความผิดที่เธอไม่ก่อแต่ผลของการกระทำอันเลวทรามของชายคนหนึ่งกำลังจะที่ทำลายชีวิตของเธออย่างแสนสาหัส เพียงเพราะความเข้าใจผิดและความเกลียดของพี่สาวเธอที่โยนมาให้เธอรับกรรม
- ผู้เขียน
