บทที่ 21 คนเดิม
หลังจากที่เราทั้งสองคนออกมาจากห้างเรียบร้อยแล้วผมก็ขับรถมาทางเดิมโดยมีเป้าหมายไปนอนโรงแรมเดิมที่ยาหยีเช่าเอาไว้นั่นแหละ ถ้าจะถามว่าทำไมต้องกลับไปนอนที่นั่นอีกไม่กลัวว่าไอ้นั่นจะมาทำร้ายยาหยีอีกเหรอ? ผมตอบได้เลยว่าตราบใดที่ผมอยู่ไม่มีทางที่จะได้จับแม้แต่ปลายเส้นผมหรอกอีกอย่างไอ้นั่นคงไม่กล้าอีกแล้ว ถ้าคิดทำอีกก็ช่วยไม่ได้เพราะว่าครั้งนี้คนอย่างผมไม่มีทางอภัยเป็นครั้งที่สองอีกแล้ว
โอกาสผมมีให้คนที่ทำผิดพลาดมาเสมอไม่ใช่ว่าจู่ๆ จะตัดสินว่าเขาผิดทุกอย่างทั้งๆ ที่ยังไม่เห็นหลักฐานหรืออะไรสักอย่างที่เป็นสิ่งบ่งบอกว่าคนๆ นั่นทำผิด ผมมีศักยภาพพอที่จะสามารถเชื่อมั่นว่าตัวเองเป็นคนมีเหตุผลพอ แต่ถ้าสิ่งที่ผมหยิบยื่นให้นั้นได้ชื่อว่าเป็นโอกาสเพื่อให้ได้คิดและทำในสิ่งที่ถูกต้องจงคิดว่าอย่าทำในสิ่งที่ไม่ดีอีกเป็นเด็ดขาดเพราะอีกครั้งถ้ามันเกิดอะไรขึ้นไม่ว่าจะไม่ดีหรือเลวมากเพียงไหนก็จะไม
