" เอ้อ....เอ้อ...ฉันว่าเรารีบใส่กัน เอ้ยเดี๋ยวฉันรีบใส่ให้คุณดีกว่าคะเราจะได้รีบไป " นิลพูดผิดๆถูกๆเพราะสายตาที่ชายหนุ่มมองมานั้นทำเอาเธอแทบบ้า พายุเมื่อเห็นหน้าที่แดงของเธอแบบนั้นเขาก็ยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจแต่ด้วยความที่ทั้งผมและหนวดเคราของเขาทำให้ดูยากว่าเขายิ้มหรือว่าแสดงสีหน้าแบบไหน
เวลาต่อมา
บรื้น.....บรื้น....บรื้น
ระหว่างที่ทั้งสองนั่งรถมาด้วยกันนั้น โดยมีนิลเป็นคนขับด้วยความที่เธอมีคนพิการมาด้วยเลยทำให้หญิงสาวไม่สามารถขับเร็วได้ เธอก็เลยต้องขับอย่างระวังมาก พายุที่เป็นคนชอบความเร็วแรงพอหญิงสาวขับช้าเป็นเต๋าแบบนี้เขาก็รู้สึกหงุดหงิดแทบอยากไปขับเองแต่ด้วยความที่แกล้งพิการเลยทำให้เขาต้องเก็บอาการ
บรื้น....บรื้น....บรื้น
ไม่นานรถ BMW แต่งเครื่องแรงก็วิ่งมาถึงคาเฟ่ของเธอ นิลรีบลงจากรถพร้อมกับออ้มมาทางหลังรถก่อนจะเอารถเข็นลงมาจากท้ายรถ แล้วพยุงร่างของสามีมาเพื่อขึ้นมายังรถเข็นแต
