ตอบแทนบุญคุณ

1305 คำ
บ้านบริบูรณ์ “ ไม่คะคุณแม่ยังไงแน๊ตก็ไม่มีทางแต่งงานกับคนพิการเด็ดขาด หัวเด็ดตีนขาดแน๊ตก็ไม่แต่งงานกับคนพิการ ถ้าคุณพ่อกับคุณแม่บังคับแน๊ต แน๊ตจะหนีไปอยู่เมืองนอกจริงๆด้วย” แน๊ตรู้ว่าพ่อกับแม่รักเธอมากและก็กลัวว่าเธอจะหนีไปจากพวกเขาจริงๆ และคำขู่ของคนเป็นลูกสาวคนโตก็ได้ผลจริงๆด้วย “ จริงด้วยคุณนี้มันบ้าชัดๆผมไม่มีทางให้ลูกสาวเราไปแต่งงานกัับคนพิการหรอกนะ คุณจะแต่งคุณก้ไปแต่งงานกับมันเอฃงเถอะอย่ามาบังคับยัยหนูลูกสาวผมให้ไปแต่งงานกับคนพิการเด็ดขาด” เชษฐาว่าคนเป็นเมียออกมาด้วยความไม่พอใจ คุณหญิงพิกุลทองฃก็ทำหน้าเครียดขึ้นมา เพราะเรื่อนี้เธอก็ไม่เห็นด้วยแต่ด้วยความที่เธอและสามียอมตกลงไปงั้นๆแหละด้วยความที่มีเรื่องเงินมาเกี่ยวข้องด้วย “ นี้คุณจะบ้าเหรอ ใครจะไปแต่งงานกับคนพิการ แล้วฉันก็ไม่อยากให้ยัยหนูลูกสาวเราแต่งงานกับคนพิการด้วย แล้วเราจะทำยังไงกันดี ก็คุณนั้นแหละสัญญามั่วซั่วเห็นไหมละเป็นเรื่องขึ้นมาจนได้ “ พิกุลทองว่าคนเป็นสามี เชษฐามองภรรยาด้วยสายตาที่ไม่ค่อยชอบใจมากนะ เรื่องที่รับปากวันนั้นภรรยาเขาก็อยู่ด้วย “ สวัสดีคะคุณพ่อคุณแม่ พี่แน๊ต “ นิลลูกสาวคนละแม่กับแน๊ตเธออเรียนอยู่มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งด้วยทุนมราทางมหาลัยมอบให้เพราะเธอเป็นเด็กเรียนดี ทางมหาลัยเลยให้ทุนแกเธอ พิกุล เชษฐา และแน๊ต เมื่อเห็นเด็กสาวเดินเข้ามาในบ้านทั้งสามก็หันมามองหน้ากันอย่างกับนึกอะไรออก นิลเมื่อเห็นท่าทางของพี่สาว พ่อ แม่ ที่มองมายังเธอแปลกๆเธอก็ขมวดคิ้วมองมายังทั้งสามด้วยความสงสัย “ นี้ไงคะคนที่จะไปแทนแน๊ต ในเมื่อยัยนิลก็เป็นลูกสาวของคุณพ่อเหมือนกัน มันไม่เห็นจะทำอะไรเลยวันๆ เอาแต่เรียน ทำงานที่ร้านกาแฟบ้าๆบอๆอะไรของมันนั้น “ แน๊ตบอกคนเป็นพ่อกับแม่ของตนออกมาด้วยท่าทางตื่นเต้นและก็เชิงทวงบุญคุณจากผู้เป็นน้องสาว “ จริงด้วยคุณ ยัยนิลไงยัยนิลมันก็เป็นลูกสาวคุณเหมือนกันทำไมคุณไม่ให้มันรับผิดชอบบ้างเรื่องนี้มันนั้นแหละต้องรับผิดชอบและอีกอย้่างมันต้องตอบแทนบุญคุณฉันกับคุณที่เลี้ยงดูมันมาอย่างดี จนมันปีกกล้าขาแข็งมีเงินมาเปิดร้านกาแฟอยู่ทุกวันนี้ด้วย “ พิกุลทองพูดออกมาเหมือนกับว่าทวงบุญคุณลูกเลี้ยงอย่างนิลเหมือนกัน เชษฐาถึงแม้ว่าจะไม่ชอบนิลลูกสาวที่ของผู้หญิงที่เขาเผลอไปมีอะไรด้วยจนทำเธอท้องแต่ว่าด้วยสายเลือดแล้วต่อให้เขาจะเลี้ยงดูเธอแบบทิ้งๆขวางๆแต่ว่าสายเลือดก็คือสายเลือดเขาก็ทำกับเธอไม่ลง แต่ถ้าจะให้ลูกสาวของเขากับพิกุลไปแต่งงานกับคนพิการก็ยังไงอยู่ เชษฐามองลูกสาวคนเล็กด้วยสายตาอย่างใช้ความคิดไม่ว่ายังไงนิลก็เป็นลูกเขาเหมือนกัน พิกุลที่เห็นสามีมองลูกชู้อย่างใช้ความคิดแบบนั้นเธอก็มองสามีด้วยสายตาไม่พอใจเป็นอย่างมาก “ นี้คุณเชษฐา คุณจะอาลัยอาวรอะไรมันมายอีนิลมันก็แค่ลูกชู้ ทำไมห่ะคุณลืมแม่มันไม่ได้อีกเหรอห่ะ “ พิกุล ตวาดลั้นบ้านอย่างไม่พอใจสามีเป็นอย่างมากแค่เธอบอกว่าจะให้นิลไปแทนแน๊ตเท่านั้นเชษฐาถึงกับคิดหนัก เมื่อเชษฐาไดเ้ยินเสียงตวาดของเมียแบบนั้นเขาก็สะดุ้งได้สติทันที “ จะบ้าเหรอคุรหญิง ผมแค่คิดว่ายัยนิลเพิ่งจะอายุ20ปีแล้วลูกชายเพื่อนผมตอนที่มทันตายลูกชายมันตอนนั้นก็19ย่าง20 คุณคิดว่าถึงตอนนี้แล้วไอ้พายุอะไรนั้นอายุเท่าไหร่ ผมคิดแค่นี้เองผมกลัวว่ามันจะไม่ชอบยัยนิลนะสิ “ เชษฐาแก้ตัวออกมา เพราะกลัวว่าเมียจะทำร้ายลูกสาวคนเล็กถึงแม้ว่าเขาจะไม่รักลูกสาวคนเล็กมากแต่เขาก็ไม่ชอบให้เมียของเขาทำร้ายเด็กสาว เรื่องร้านกาแฟก้เป็นเชษฐาเองที่แอบไปซื้อให้ลูกสาวแล้วบอกให้เพื่อนสนิทบอกว่าเป็นของเขา แล้วก็ให้ขายให้นิลในราคาถูก “ ช่างหัวมันสิจะชอบไม่ชอบ ในเมื่อมันไม่ได้ระบุไว้นี้ว่า ลูกสาวคนเล็กหรือว่าคนโต แล้วคุณจะเดือดร้อนแทนมันทำไม ตกลงตามนั้นฉันจะให้ยัยนิลไปแทนยัยแน๊ต คุณห้ามขัดค้านคำพูดของฉันเป็นประกาศิต” พิกุลออกคำสั่งมาอย่างเด็ดขาด เชษฐาที่อยากปกป้องลูกสาวคนเล็กก็คงได้แต่เงียบแล้วก็มองลูกสาวคนเล็กที่มองมายังสามคนด้วยสายตางุนงง เพราะเธอยังไม่รู้ว่าต่อจากนี้อะไรจะเกิดขึ้นกับเธอ “ ฮือ….ฮือ…..ฮืออออออ “ เสียงนิลร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมาจากห้องนอนของเธอเมื่อเรื่องที่เธอจะต้องแต่งงานกับผู้ชายที่เธอไม่ได้รักและไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน ที่สำคัญชายคนนั้นพิการอีกด้วย เชษฐาเขาแอบเดินเข้ามายืนที่หน้าห้องของลูกสาวคนเล็ก เขาทำท่าเหมือนจะเคาะห้องแต่เมื่อเขาได้ยินเสียงร้องไห้ของลูกสาวที่ดังออกมาจากทางด้านในเขาก็รับรุ้ได้ถึงความเจ็บปวดของคนเป็นลูกเป็นอย่างมาก แต่เขาไม่รู้จะช่วยลูกสาวยังไง ในเมื่อพิกุลทองภรรยาของเขาพูดออกมาแล้วว่านิลต้องไปก็คือต้องไป แก๊ก มือหนาของเชษฐาหมุนกอนประตูเบาๆเพื่อที่จะดูว่าหญิงสาวที่ร้องไห้อยู่ข้างในเป็นยังไง เชษฐามองลูกสาวที่นอนร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่บนที่นอนเนื้อตัวสั่นเทาอย่างกับลูกนกเขาสงสารเด็กสาวเป้นอย่างมากแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง ถ้าเรื่องนี้เขาออกตัวปกป้องนิล นั้นยิ่งเหมือนกับเขาสาดน้ำมันเข้ากองไฟและนั้นยิ่งจะทำให้นิลเดือดร้อนมากกว่าเดิม “ พ่อขา พ่อไม่เคยรักนิลบ้างเลยเหรอคะ เคยเห็นนิลเป็นลูกบ้างรึเปล่าทำไมถึงได้ใจร้ายกับนิลนัก ฮือ….ฮือ….อึก อึก อึก “ นิลพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น เชษฐาที่กำลังจะเดินหันหลังออกจากห้องไปเขาได้ยินลุกสาวคนเล็กพูดแบบนั้นหัใจแกร่งของเขาก้รู้สึกหนักอึงอย่างกับว่าเอาก้อนหินหนักๆมาทับไว้ เชษฐาสงสารลูกสาวคนเล็กมากแต่ด้วยความที่เขาเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยของลูกสาว เขาต้องทำเหมือนว่าเขาไม่ได้รักลูกสาวคนนี้เลย เพราะเขารู้ดีว่าคนอย่างพิกุลทองเธอทำได้ทุกอย่างเพื่อสิ่งที่เธอต้องการ แม้แต่เรื่องของแม่ของนิลพิกุลก้ให้คนของเธอไปฆ่าทิ้งอย่างกับหมาข้างถนน เมื่อเชษฐานึกถึงเรื่องนี้เขาก็เดินออกมาจากห้องของลูกสาวคนเล็กด้วยหัวใจที่เจ็บปวดเหมือนคนเอามีดมากรีด “ อย่าโกรธพ่อเลยนะนิล พ่อทำทุกอย่างก็เพื่อลูก “ เชษฐาพูดกับตัวเองเบาๆ ไม่ใช้ว่าเขาไม่อยากช่วยลูกสาวแต่ด้วยความอยู่รอดของนิลไม่ว่าจะให้เขาทำยังไงเพื่อให้เธอมีชีวิตอยู่ต่อไปต่อให้คนจะมองว่าเขากลัวเมียเขาก็ยอม เพื่อชีวิตของนิล
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม