28 กรุงเทพมหานคร ก้องภพเดินเข้ามาในบ้านไม้ชั้นเดียวกลางชุมชนคลองเตย สถานที่ที่เขาเคยอยู่อาศัยมาตั้งแต่เกิด ก่อนถีบตัวเองออกจากที่หลายคนเรียกว่าสลัม ไปอยู่คอนโดหรู ทว่าก็ยังติดต่อเพื่อนที่คบหากันมาตั้งแต่เด็ก วันนี้เขากลับมาที่นี่อีกครั้งเพื่อเตรียมงานบางอย่าง “มึงจะให้กูไปเมื่อไหร่ก็บอกมา แต่ต้องเอาเงินมาให้กูก่อนนะ ช่วงนี้กูช็อต” ศักดิ์ขาใหญ่ประจำถิ่นบอกก้องภพ “เออ กูเตรียมไว้ให้มึงแล้ว” ก้องภพตอบกลับ ล้วงหยิบเงินหนึ่งหมื่นบาทให้เพื่อน “เอาไปก่อนหมื่นนึง เสร็จงานกูให้อีกสองหมื่นตามตกลงกันไว้ มึงไปพรุ่งนี้เลยนะ กูอยากให้งานเสร็จเร็วๆ” ศักดิ์ยิ้มยื่นมือมารับเงิน “รับรองสำเร็จล้านเปอร์เซ็นต์ กูทำแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว” “กูรู้ กูเชื่อใจมึงและมั่นใจว่ามึงทำได้ ไม่งั้นกูไม่มาหามึงหรอก” “มึงมาหาไม่ผิดคน งานไหนงานนั้นกูไม่เคยพลาด” ศักดิ์คุยโวต่อ “แค่เด็กคนเดียว ไม่เหลือบ่ากว่าแรงกูหรอก”