บทที่15 พรีฮันนีมูน
2493 คำ
"น้องบุษ! น้องเป็นอะไรนอนละเมอเหรอคนดี" อภิวัตรรู้สึกตัวตื่นขึ้นมากลางดึกเมื่อได้ยินเสียงเมียนอนละเมอร้องจะกลับบ้านจึงเขย่าตัวเบาๆให้เมียตื่น
"พี่ธรรพ์บุษฝัน ขอโทษนะคะที่ทำให้ตกใจตื่นมากลางดึก" บุษบาวรรณบอกอภิวัตรแสดงสีหน้ารู้สึกผิดที่ทำให้อภิวัตรตกใจตื่น
"ไม่เป็นไร ไหนฝันว่าอะไรเล่าให้พี่ฟังหน่อยสิมานี่มาเดี๋ยวพี่กอด"อภิวัตรประคองเมียมากอดไว้อย่างปลอบขวัญ
"บุษฝันว่าตกน้ำแล้วโดนพี่ธรรพ์รังแกบุษเลยร้องไห้จะกลับบ้าน" บุษบาวรรณเล่าความฝันให้สามีฟังคร่าวๆและนอนซุกอกอภิวัตรเงียบๆอย่างใช้ความคิดเกี่ยวกับความฝัน ในความฝันตัวเองชื่อแม่บัวส่วนอภิวัตรชื่อขุนเดชตนกับอภิวัตรมีความเกี่ยวข้องผูกพันธ์กันมาอย่างนั้นหรือ หรือจะเป็นเพียงแค่บรรยากาศเรือนไทยหลังงามหลังนี้ทำให้ตัวเองฝันไปได้เรื่อยเปื่อย
"ฝันว่าตกน้ำหรือ คงเพราะพี่พาบุษไปพายเรือบุษกลัวหรือเปล่าเลยเก็บเอามาฝันแล้วพี่รังแกบุษอย่างไรหรือไหนเล่าพี่สิ พี่นี่อะนะจะทำอะไรเมียได้ลงคอ ออกจะรักเมียหลงเมียเสียขนาดนี้" อภิวัตรถามและปลอบประโลมเมียไปด้วย
"ก็รังแก! พี่ธรรพ์ปล้ำบุษ คนนิสัยไม่ดี" บุษบาวรรณบ่นและต่อว่าอภิวัตร
"อ๊ะ! อะไรนะนี่พี่ตามไปปล้ำเมียในฝันเลยหรือ พี่ว่าบุษคงคิดถึงรสรักรสสัมผัสของพี่เลยเก็บเอาไปฝันหวานหรือเปล่าละอึเมียจ๋า อย่างนี้แสดงว่าอยากให้พี่ทำอีกใช่ไหมมานี่เลยเดี๋ยวจะปล้ำจริงๆ" อภิวัตรพูดหยอกเย้าเมียอย่างอารมณ์ดี และปล้ำจูบเมียไปด้วย
"พี่ธรรพ์ไม่เอาไม่เล่นบุษยังเจ็บอยู่นะ พี่ธรรพ์อย่ารังแกบุษนะ" บุษบาวรรณดันหน้าอกสามีไว้พร้อมกับบอกว่าตนเองยังเจ็บอยู่ไม่ไหวจริงๆถ้าธรรพ์จะรังแกตนเองอีก
"อ้าวยังเจ็บอีกหรือ พี่ก็คิดว่าหายเจ็บแล้วเห็นเก็บเอาไปฝัน" อภิวัตรพูดสีหน้ายิ้มๆ ชอบใจที่เห็นเมียเขินจนหน้าแดง
"บ้า...ในฝันบุษก็เจ็บ พี่นิสัยไม่ดีทำบุษเจ็บ" บุษบาวรรณบ่นเบาๆและเขินอภิวัตรจนหน้าแดง
"ก็เจ็บครั้งแรกต่อไปก็ไม่เจ็บแล้วนะคนดี พี่มีเรื่องจะถามบุษด้วยง่วงนอนแล้วยัง" อภิวัตรพูดบอกและถามน้ำเสียงสีหน้าจริงจัง
"ยังค่ะ ยังไม่ง่วงตื่นมาตอนตีสองกว่าคงหลับยากแล้วล่ะค่ะ พี่ธรรพ์จะถามอะไรบุษละคะ" บุษบาวรรณถามอภิวัตร
"ก็จะถามเรื่องของเราว่าบุษจะให้พี่จัดการอย่างไรต่อดี พี่หมายถึงเราจะหมั้นกันก่อนหรือจะแต่งงานกันเลยพี่ตามใจบุษ พี่ถามเพราะอยากบอกให้บุษรู้ว่าพี่ทำเพราะพี่รักและยินดีรับผิดชอบทุกอย่างที่เกิดขึ้น" อภิวัตรพูดน้ำเสียงหนักแน่นจริงจัง
"บุษอยากกลับไปเรียนให้จบก่อน" บุษบาวรรณบอกกับอภิวัตร
"ครับ แต่เมื่อคืนวานพี่ไม่ได้ป้องกัน ถ้าเกิดว่าบุษท้องพี่ว่าเราก็แต่งงานและบุษก็ดรอปเรียนไว้ก่อนสักปี" อภิวัตรพูดกับเมียไปตามตรงว่าเขาไม่ได้ป้องกัน
"อ๊ะ! ท้องหรือคะพี่ธรรพ์บุษว่าครั้งเดียวคงไม่ท้องหรอกมั้งคะ" บุษบาวรรณพูดน้ำเสียงตกใจเพราะยังไม่อยากท้องก่อนเรียนจบอยากเรียนจบพร้อมเพื่อนๆ
"ใครบอกว่าครั้งเดียวถ้าครั้งเดียวคงไม่ถึงกับป่วยหรอก พี่ขอโทษนะตอนนั้นไม่ทันได้คิดแต่ถ้าท้องจริงๆ ก็ดีนะมีลูกทันใช้ดี ท้องก็แต่งพ่อรวยเสียอย่างนะครับลูก ลูกแค่คนเดียวพ่อเลี้ยงได้" อภิวัตรพูดตรงประเด็นตามความเป็นจริงและเอามือมาจับท้องของบุษบาวรรณสื่อสารบอกลูกที่อาจจะมาอยู่ในท้องของเมียแล้ว
"พี่ธรรพ์คนบ้าพูดอะไร ไม่ให้กำลังใจบุษเลยบุษกลัวท้องบุษอยากเรียนให้จบก่อน" บุษบาวรรณว่าอภิวัตร
"อ้าวก็ทำไปแล้วจะให้ทำไงละ ปล่อยไปในตัวบุษแล้วเรียกคืนกลับไม่ได้ด้วย งั้นพี่ถามหน่อยบุษมีประจำเดือนครั้งสุดท้ายวันไหนจำได้หรือเปล่า" อภิวัตรถามเมีย
"จำได้ค่ะ ว่าแต่พี่ธรรพ์จะถามไปทำไมล่ะคะ" บุษบาวรรณถามอภิวัตรกลับสีหน้าสงสัย
"ก็พี่หมอฝากให้ถาม พี่บอกพี่หมอเรื่องของเราแล้วพี่หมอบอกว่าอาจจะไม่ท้องก็ได้ให้ลองถามรอบประจำเดือนของบุษดูก่อนว่าประจำเดือนมาครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่" อภิวัตรอธิบาย
"ไอ้พี่ธรรพ์ คนบ้าแล้วพี่ไปบอกพี่หมอทำไมบุษอายนะ" บุษบาวรรณทุบอกแกร่งของอภิวัตรพร้อมกับต่อว่าด้วย
"ถึงไม่บอกเขาก็รู้ เจ้าสัวกับคุณหญิงก็รู้ทั้งแต่วันมาแล้วบุษไม่ต้องอายหรอกนะตกลงประจำเดือนมาครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่บอกพี่มาหน่อย" อภิวัตรถามย้ำ
"มาตอนไปกระบี่ ตอนไปถ่ายโฆษณานั่นแหละค่ะแล้วก็เพิ่งหมดก่อนพี่ธรรพ์จะกลับมาแค่วันเดียว" บุษบาวรรณบอก
"อ้าวเหรองั้นพี่ว่าคงไม่ท้อง แต่ครั้งต่อไปพี่จะคุมเองบุษไม่ต้องกินยาคุมนะ"เมื่อได้ทราบรอบประจำเดือนของเมียอภิวัตรก็ค่อนข้างมั่นใจว่าคงไม่ท้อง
"ครั้งหน้าไม่มีแล้วนะคะจนกว่าจะแต่งงานกัน" บุษบาวรรณยื่นคำขาด
"งั้นก็แต่งกันเลยพรุ่งนี้เพราะพี่ไม่รอ ตั้งใจจะมาซ้อมฮันนีมูนเลยนะ" อภิวัตรพูดหน้าตาเฉย
"พี่ธรรพ์พี่นี่เอาแต่ใจ บุษยังต้องเรียนหนังสือจะแต่งได้ยังไงเล่าคนบ้า" บุษบาวรรณว่าอภิวัตรน้ำเสียงไม่พอใจ
"ก็เรียนไปสิใครว่าอะไรบุษละ เรียนหนังสือก็มีผัวได้มีเงินจ่ายค่าเทอมเขาก็ให้เรียนทั้งนั้นแหละ เลือกเอาจะแต่งก่อนเรียนจบหรือจะแต่งหลังเรียนจบ" อภิวัตรพูดสรุปน้ำเสียงเอาแต่ใจ
"เรียนให้จบก่อนแต่ว่าพี่ธรรพ์ต้องคุมนะคะ" บุษบาวรรณพูดเสียงเบาอย่างนึกอายที่ต้องมาตกลงกันเรื่องแบบนี้
"ครับ ง่วงนอนแล้วยังถ้ายังพี่ว่าเรามาออกแรงให้เหนื่อยหน่อยดีไหมจะได้หลับง่ายๆ" อภิวัตรถามน้ำเสียงเจ้าเล่ห์
"ง่วงนอนแล้วค่ะ ง่วงมากด้วยนอนนะคะพรุ่งนี้จะได้ไปทำบุญและไปเที่ยวกัน" บุษบาวรรณรีบพูดและแกล้งหาวเสียงดังและรีบหลับตาลงทันทีอย่างรู้ทันความคิดของอภิวัตร
"นอนก็ได้เห็นว่าเพิ่งจะฟื้นไข้หรอกนะ" อภิวัตรพูดและกอดกระชับร่างบางของบุษบาวรรณไว้และนอนหลับไป
เช้าตรู่ของวันใหม่บุษบาลุกขึ้นอาบน้ำเสร็จก็เตรียมผ้าเช็ดตัวและเสื้อผ้าไว้ให้อภิวัตรเรียบร้อยแล้วจึงปลุกให้อภิวัตรลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวลงไปใส่บาตร ช่วงสายอภิวัตรขับรถพาแม่อิ่มและบุษบาวรรณไปฟังเทศน์และถวายเพลที่วัด ช่วงเย็นจึงโทรนัดหมอตุลามากินข้าวที่บ้านอภิวัตรนั้นมีเรื่องจะปรึกษาหมอตุลาด้วยเมื่อกลับมาจากวัดเลยโทรหาเพื่อน
"ไอ้หมอ เย็นนี้ว่างหรือเปล่ามากินมื้อค่ำที่บ้านกูไหม" อภิวัตรโทรชวนเพื่อนมากินข้าว
"ได้สิ ว่าแต่เมียมึงอาการดีขึ้นแล้วหรือยัง อย่าเพิ่งหักโหมนะเว้ย กูเข้าใจรู้ว่าเมียสวยแต่เบาๆหน่อยก็ดี" หมอตุลาพูดหยอกล้อเพื่อนและหัวเราะชอบใจ
"หายแล้วมึงไม่ต้องยุ่งเรื่องของกูกับเมียกูเลย กูรู้ตัวหรอกน่าว่าแต่กูมีเรื่องขอช่วยหน่อย" อภิวัตรบอกเพื่อนและขอความช่วยเหลือด้วย
"อะไรของมึงอีกละ ไหนบอกไม่ให้ยุ่งเรื่องมึงไง" หมอตุลาถาม
"มึงมากินข้าวที่บ้านกูตอนเย็น มึงช่วยเอาถุงยางมาให้กูด้วยสิ ไซน์.....นะที่คลินิกมึงมีใช่หรือเปล่า" อภิวัตรถาม
"มี กูนำเข้าว่าแต่มึงเถอะเลิกพกถุงไปนานแล้วไม่ใช่หรือวะ แปลกตรงพอมีเมียกลับมาใช้ถุงยางอีก" หมอตุลาถามเพื่อน
"กูก็ไม่ได้อยากจะใช้แต่เมียกูเขายังเรียนไม่จบ คงต้องทนใช้ไปก่อนสักปี" อภิวัตรบอกเพื่อน
"ไม่ให้เมียมึงกินยาคุมละวะ" หมอตุลาถามเพื่อน
"ก็พี่ชายกูบอกว่ามันไม่ดีกูเลยไม่อยากให้เมียกูกินยาคุม" อภิวัตรบอกเพื่อน
"อ๋อ เข้าใจแล้วครับไอ้คนรักเมียแต่จริงๆกินยาคุมไม่นานไม่มีผลอะไรหรอก แต่ก็แล้วแต่มึงนะ" หมอตุลาบอกเพื่อน
"เอ่อ กูตัดสินใจแล้วกูจะคุมเองมึงอย่าลืมของล่ะเย็นนี้เจอกันที่บ้าน" อภิวัตรพูดสรุปและวางสายจากเพื่อนเดินไปบอกแม่อิ่มและบุษบาวรรณในครัวว่าวันนี้หมอตุลาจะมากินข้าวเย็นด้วย
หมอตุลามาถึงบ้านของอภิวัตรช่วงค่ำ ก็ทักทายบุษบาวรรณและกินข้าวเย็นฝีมือแม่อิ่ม
"สวัสดีค่ะพี่หมอตุลาเชิญนั่งก่อนนะคะพี่ธรรพ์อาบน้ำอยู่ยังไม่ลงมา" บุษบาวรรณทักทายหมอตุลา
"สวัสดีครับน้องบุษวันนี้ดูเหมือนจะหายป่วยแล้วไอ้ธรรพ์พาไปทำบุญมาเหรอครับวันนี้" หมอตุลาถามบุษบาวรรณ
"ค่ะ พาแม่อิ่มไปวัดด้วยค่ะเชิญที่โต๊ะอาหารเลยก็ได้ค่ะน่าจะตั้งโต๊ะเสร็จแล้ว" บุษบาวรรณพูดเชื้อเชิญพอดีกับอภิวัตรลงมาพอดีบุษบาวรรณจึงขอตัวไปดูแม่อิ่มจัดโต๊ะและดูของหวานในครัวด้วย
"อ้าวไอ้หมอมาแล้วเหรอวะของที่สั่งล่ะ" อภิวัตรถามเพื่อน
"เออ เอามาแล้วไม่ลืมหรอก" หมอตุลาพูดและยื่นถุงกระดาษให้เพื่อน
"ขอบใจเว้ย ปะไปกินข้าววันนี้เมียกูทำน้ำพริกลงเรือเองเลยรับรองอร่อย" อภิวัตรขอบอกขอบใจเพื่อนและชวนเพื่อนไปกินข้าว
"กินข้าวเสร็จเลี้ยงเหล้ากูด้วยหรือเปล่าหรือมึงจะไล่กูกลับเลย" หมอตุลาแกล้งถาม
"ไอ้ตุลเลี้ยงข้าวแล้วยังจะกินเหล้าอีกหรือวะ เออก็ได้นะแต่ว่าไม่เกินสามทุ่มนะ เมียกูเขาเป็นเด็กอนามัยเห็นใจกูเถอะช่วงนี้อยู่ในช่วงซ้อมฮันนีมูน" อภิวัตรพูดกับเพื่อนน้ำเสียงขอความเห็นใจ
"โอ้โห! นี่มึงพูดคำว่าซ้อมหรือครับแต่ของที่มึงสั่งกูมานี่มัน2โหลเลยนะไอ้ธรรพ์สงสารเมียมึงว่ะ" หมอตุลาพูด
"เออน่า พูดมากมึงอะไปกินข้าวกัน" อภิวัตรชวนเพื่อนเมื่อกินข้าวเสร็จแล้วอภิวัตรก็บอกบุษบาวรรณว่าเขากับตุลาจะดื่มกันก่อนให้บุษบาวรรณไปอาบน้ำก่อนก็ได้แต่สัญญาว่าจะไม่ดื่มจนดึกมาก
"บุษพี่กับไอ้หมอจะจิบไวน์กันก่อนไม่ดึกมากเพราะไอ้หมอมันต้องตื่นไปเข้าเวรต่อ บุษไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวพี่ตามไปอย่าเพิ่งรีบหลับนะรอพี่ด้วย" อภิวัตรบอกเมีย
"ค่ะพี่ธรรพ์ เชิญพี่หมอตามสบายนะคะบุษขอตัวก่อนนะคะ" บุษบาวรรณรับคำสามีและคุยกับหมอตุลาตามมารยาท
"ครับน้องบุษขอบคุณมากครับ" หมอตุลาพูดและส่งยิ้มให้บุษบาวรรณเมื่อพ้นร่างบุษบาวรรณไปแล้วหมอตุลาก็เริ่มถามเพื่อนในสิ่งที่สงสัย
"น้องบุษนี่เขาเป็นใครมาจากไหนวะ มึงไปได้เขามายังไงแต่ยอมรับเลยเขาเป็นคนสวยมาก สวยเย็นๆน่าค้นหา" หมอตุลาถามเพื่อนสีหน้าอยากรู้มาก
"ไม่ต้องชมเยอะกูผัวบุษกูหึง บุษเขาเป็นลูกสาวคนสนิทของพ่อกูพ่อเขาโดนยิงตายเพราะช่วยพ่อกูไว้ พ่อกับแม่กูเลยอุปการะเลี้ยงเขาเหมือนลูกคนหนึ่ง กูเฝ้าเขามาสามปีกว่าแล้วตั้งแต่เรียนม.6 จนถึงตอนนี้" อภิวัตรแกล้งว่าเพื่อนและเล่าเรื่องราวให้ฟังตั้งแต่ต้น
"เหรอวะมึงก็เป็นสมภารกินไก่วัดน่ะสิวะ" หมอตุลาพูดและหัวเราะเสียงดัง
"เออ ก็ไก่มันน่ากินเมียกูสวยขนาดนี้เป็นมึงจะปล่อยให้หลุดมือไปหรือไอ้หมอตุลา" อภิวัตรยอมรับหน้าตาย
"ไม่ ถ้าเป็นกูคงไม่รอมาสามปีกว่าหรอกว่ะ" หมอตุลาพูด
"ไอ้หมอเลว มึงนี่ยิ่งกว่ากูอีกแล้วมึงละเมื่อไหร่จะมีเป็นตัวเป็นตนล่ะวะ" อภิวัตรถามเพื่อน
"ยังหาไม่ได้เลยว่ะ" ตุลาพูด
"รีบหาก็แล้วกันอายุก็พอสมควรแล้วนะมึง ว่าแต่รีบกินเถอะหมดขวดนี้มึงกลับนะเห็นใจกูเถอะเดี๋ยวเมียกูหลับก่อน" อภิวัตรพูดขอความเห็นใจจากเพื่อน
"เออๆ กูกลับแล้วก็ได้ว่าแต่คืนนี้เบาๆนะเว้ย" หมอตุลาพูดล้อเพื่อน
เมื่อหมอตุลากลับไปแล้วอภิวัตรก็เดินเข้าห้องนอน เห็นบุษบาวรรณเปิดไฟหัวเตียงทิ้งไว้และนอนหลับตาอยู่บนเตียงแต่อภิวัตรรู้ทันทีว่าบุษบาแกล้งหลับ อภิวัตรจึงแกล้งนั่งทิ้งตัวแรงๆลงบนเตียงแต่บุษบาก็ยังนอนเฉยอภิวัตรเห็นดังนั้นจึงแกล้งจูบริมฝีปากบางของเมียอย่างมันเขี้ยว
"อือ พะ ปล่อย" บุษบาวรรณดิ้นจนอภิวัตรยอมถอดจูบออกมานั่งหัวเราะ
"แกล้งหลับจะหนีพี่เหรอ ยังไงคืนนี้ก็หนีไม่พ้นหรอก" อภิวัตรพูด
"เหม็นเหล้า บุษง่วงนอนแล้วจริงๆนะคะพี่ธรรพ์อย่าทำอะไรบุษเลยนะคะ"บุษบาวรรณขอร้องอภิวัตร
"ไม่ จะเอาคืนนี้ บอกแล้วไงช่วงนี้เป็นช่วงพรีฮันนีมูนคนง่วงนอนที่ไหนเสียงใสตาลุกวาวได้ขนาดนี้" อภิวัตรพูดปฏิเสธ
"แต่ว่า บุษกลัวท้อง" บุษบาวรรณพูดเสียงเบา
"เตรียมพร้อมไว้แล้วแหละน่า ไม่ทำให้ท้องหรอกปีหน้าค่อยเน้นเอาผลผลิต แต่ตอนนี้เน้นความบันเทิงของผัวก่อนเลยให้ไอ้หมอเอาถุงยางมาให้แล้ว บุษไม่ต้องกลัวท้องไม่ต้องมาอิดออดมาทำหน้าที่เสียดีๆ" อภิวัตรพูดและเข้าจู่โจมปล้ำกอดเมียทันที
"พี่ธรรพ์ปล่อยก่อนไปแปรงฟันก่อน เหม็นเหล้า" บุษบาวรรณดันหน้าอกแกร่งของอภภิวัตรไว้
"ไม่แปรงแล้วพี่อาบน้ำแปรงฟันก่อนลงไปกินข้าวแล้วนะ บุษไม่ต้องมาถ่วงเวลายังไงคืนนี้บุษก็ต้องทำหน้าที่" อภิวัตรพูดและไม่ฟังเสียงคัดค้านใดๆอีกเดินหน้าทำภารกิจพรีฮันนีมูนอย่างที่ตั้งใจไว้ทันที
- ผู้เขียน
