นริสกระแทกช้อนลงบนจานเสียงดัง ก่อนจะลุกยืนและคว้าเสื้อที่พนักเก้าอี้ ไม่พูดไม่จา เดินอาดๆ ไปทางประตูหน้าบ้าน
“เฮ้!...เจ้าฤทธิ์จะไปไหน กินอิ่มแล้วเหรอ” สาครร้องตามลูกชายคนโต เมื่อนริสลุกเดินออกไปทั้งที่ยังกินข้าวไม่หมดจาน ซึ่งเป็นเรื่องผิดปกติมาก
“ผมไปทำงานแล้ว” นริสตะโกนกลับมา ไม่นานก็ได้ยินสตาร์ทรถกระบะดังกระหึ่ม และเสียงล้อลากพื้นดังสนั่น บ่งบอกอารมณ์ของคนขับ
“เฮียไปอารมณ์เสียมาจากไหน สงสัยคุณนารินทร์ไม่แวะมาหา อาการแบบนี้งอนแฟนชัวร์”
เตวิชญ์วิเคราะห์อาการของพี่ชาย ที่ไม่พบเห็นบ่อยนัก นอกจากหงุดหงิดเรื่องงาน แต่ในฟาร์มก็ไม่มีปัญหาอะไร คงไม่พ้นเรื่องแฟน
“ช่างหัวมันเถอะ เดี๋ยวก็หาย หนูเกลก็อย่าไปสนใจเลย” สาครหันไปยิ้มให้ว่าที่สะใภ้ที่นั่งนิ่ง คงตกใจกับอาการของนริส
“ค่ะคุณลุง”
“แล้วตกลงเจ้าฤทธิ์กับหนูนารินทร์เป็นแฟนกันเหรอ ถามมันทีไรก็บอกว่าไม่ใช่ๆ ตกลงมันยังไง”
“หึหึ ผมแซวไปงั้น
