ลัลนากลับมานั่งเงียบอยู่ในห้องหลังจากที่เผลอแอบไปได้ยินบทสนทนาระหว่างอาดัมกับอัยมานเรื่องพ่อของเธอมา จะว่าเผลอไปได้ยินไม่น่าจะใช่ เธอจงใจแอบฟังมากกว่าแม้ว่าอามีนาจะห้ามแล้วห้ามอีกก็ตาม
สรุปอามีนาก็ต้องตกกระไดพลอยโจนไปด้วย
'พ่อหายสาปสูญไป แสดงว่าพ่อยังไม่ออกจากแดนทะเลทรายลึกลับแห่งนี้อีก เราต้องสืบเรื่องพ่อให้ได้ว่าพ่ออยู่ที่ไหน เจ้าพระคุ๊ณก็หวังว่าพ่อจะปลอดภัยอยู่ที่ไหนสักแห่ง คุณพระคุณเจ้าช่วยคุ้มครองพ่อด้วยเถิด"
ยกมือขึ้นสาธุท่วมหัว ถึงแม้ว่าตอนนี้สถานที่เธออยู่จะไม่มีพระสงฆ์องค์เจ้า ก็หวังว่าพระจะคุ้มครองหนูได้ อย่าเหลื่อมล้ำกระทั่งศาสนาเลยนะเจ้าคะ ศาสนาไหนก็มีทั้งคนดีและไม่ดี
นาทีนี้สิ่งศักดิ์สิทธิ์กลายเป็นที่พึ่งทางใจของเธอไปแล้ว
"ท่านหญิง มารับประทานอาหารเถอะเจ้าค่ะ อามีนาเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว"
อามีนาเดินตามขึ้นมาบนห้องนอน
"มีนา...ฉันขอเรียกเธอว่ามีนาเฉยๆนะ ชื่อเธอยาวเกินไปฉ
