บทที่ 25

3213 คำ

หลังจากวันรีโนเวทที่สมใจปรารถนา ตอนนี้ฉันกำลังแต่งตัวด้วยชุดสูทสุดเท่สีส้มน้ำเงินเข้าบ้านแฟนหมาด ๆ ของฉันเพื่อไปเจอพ่อแม่ของเนมอย่างภาคภูมิใจ “เรียกมามีอะไรเหรอคะ” ฉันถามทันทที่เห็นหน้านายเอกับนางบีมายืนต้อนรับที่หน้าประตู “แค่อยากกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันบ้างเท่านั้นเอง” นายเอพูดตอบพร้อมรอยยิ้มการค้า ฉันเองก็ยิ้มแบบนั้นกลับไปเช่นกัน “แต่การที่ฉันมานนั่งกินข้าวกับพวกคุณมันไม่น่าอภิรมย์เลยสักนิดเดียว เป็นไปได้ขอแยกห้องกินได้ไหมคะ” ฉันพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม นายเอไม่สะทกสะท้านกับคำพูดนี้ของฉัน ผิดกับนางบีที่มีสีหน้าแค้นเคืองอย่างไม่ปิดบัง “อย่าพูดแบบนั้นสิ การที่พวกเธอมานั่งกินข้าวกับพวกเรา พวกเราก็ไม่ชอบเหมือนกัน แต่มันมีเรื่องต้องคุยกัน เพราะเธอจะต้องแต่งเข้านะ” ฉันเหลือบมองเนม เนมมีสีหน้าไม่สู้ดีดูเหมือนจะไม่ชอบท่าทางที่พ่อตัวเองแสดงออกมาเท่าไหร่ ถือว่าเป็นสัญญาณที่ดี “ผิดแล้วค่ะ ถ้า

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม