ตอนที่ 9

1126 คำ

เพ็ญพรสารภาพออกมาอย่างไม่อาย ความเร่าร้อนของหาญทำเอาหล่อนหายใจกระเส่า หลังจากโดนกระเด้าแบบจัดหนักในระลอกสุดท้ายจนหมดเรี่ยวหมดแรง ถึงกับอ่อนล้าแข้งขาสั่นพลั่บๆ แทบจะหลับพับคาเตียงกันเลยทีเดียว “หนูจ๋า… ขอลุงซ้ำอีกยกนะครับ” คุณพระ! หาญยังหื่นไม่เลิก “ว้าย… ลุงจ๋าหนูระบมหมดแล้ว” หญิงสาวตกใจ ไม่คิดว่าคนอายุรุ่นราวคราวพ่อจะเรี่ยวแรงดีขนาดนี้ “พอเถอะลุง… ถ้าอยากเอาอีกรอไว้พรุ่งนี้นะ คืนนี้พอก่อนเดี๋ยวพี่สินธุ์กลับมาเห็น” หญิงสาวกระซิบบอก ลุงหาญเหลือบมองนาฬิกาที่ฝาผนัง ก่อนจะขยับสะโพกยอมถอนอาวุธประจำกายออกมา หลังจากทิ้งให้แช่นิ่งอยู่ในกลีบเนื้อตอดรัดอีกครู่ใหญ่ๆ เหมือนไม่อยากให้หลุดจากกัน “โอ้ว… โล่ง… ” หญิงสาวพริ้มตา พรูลมหายใจร้อนผ่าวออกมาจากริมฝีปากด้วยความรู้สึกโล่งรู หาญก้มลงมองน้ำกามสีขาวของตัวเอง ไหลทะลักตามดุ้นเอ็นตอนที่ชักออกมาจากรูสวาทกลวงโบ๋ “ลุงจ๋า… ออกไปก่อนนะจ๊ะ หนูกลัวพี่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม