ถูกตาต้องใจ…2/2
943 คำ
แม็กรับคำด้วยสีหน้าลำบากใจไม่เหมือนตอนที่บอกเล่าเรื่องราวของเธอให้ราฟาเอลฟัง... สิรีเคยเปรยให้แม็กฟังว่ารษาไม่เคยไปกินข้าวกับแขกคนไหนเลยแม้ว่าแขกจะเสนอเงินให้เธอมากเพียงใดก็ตาม แต่นี่เป็นเจ้านายของเขานะ ผู้ชายที่เพอร์เฟ็กต์ทุกอย่าง ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธความสัมพันธ์มาก่อนรษาอาจจะยอมก็ได้ ถ้ารษายอมนอนกับเจ้านายของเขาเธอก็จะไม่ต้องทนทำงานหนักแบบนี้ แถมอาจจะได้กลับเมืองไทยเร็วกว่ากำหนดอีกด้วย เพราะค่าตอบแทนที่นายเขาจ่ายให้คงมากโขเลยทีเดียวสำหรับผู้หญิงที่เขาถูกใจ
เสียงกริ่งดังพนักงานสาวคนเดิมจึงเปิดประตูเข้ามาด้านใน
“ต้องการรับอะไรเพิ่มหรือคะ”
“อ๋อ ไม่ได้ต้องการอะไรเพิ่มครับ แค่อยากให้มารินน้ำให้เจ้านายผม แล้วก็อยู่ในห้องนี้แหละครับ ไม่ต้องออกไปไหน ”
“ค่ะ”
หญิงสาวรับคำเดินไปรินน้ำเปล่าให้กับคนที่แม็กผายมือบอก จากนั้นจึงเดินมายืนอยู่ตรงมุมห้องคอยบริการ ทำให้หญิงสาวได้เห็นใบหน้าอันหล่อเหลาปานเทพบุตรกรีกของชายหนุ่มผู้นี้ได้ถนัดตา แปลก...ที่จู่ ๆ หัวใจก็เต้นแรงขึ้นไม่เป็นจังหวะ ใบหน้าสวยเริ่มเปลี่ยนเป็นสีระเรื่อขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล หญิงสาวรู้สึกเกร็งขึ้นมาทันทีที่ได้เห็นใบหน้าของเจ้าของร่างสูงนี้แบบชัดเจน เธอไม่อาจปฏิเสธว่าคนที่เธอเห็นอยู่ขณะนี้มีใบหน้าที่หล่อเหลาเป็นที่สะดุดตากว่าใครทั้งปวง หล่ออย่างที่สิรีบอกไว้จริง ๆ หล่อจนทำให้หัวใจเต้นแรงด้วยความเขินอายขึ้นมาเสียดื้อ ๆ ดวงตากลมลอบมองอยู่นานเหมือนตกอยู่ในมนตร์สะกดอย่างไรอย่างนั้น เอ๊ะ! หรือเธอต้องมนตร์สะกดของผู้ชายคนนี้เหรอ บ้า! หากเมื่อเรียกสติที่เผลอไผลของตัวเองกลับมาได้ หญิงสาวก็เผลอถอนหายใจดังเป็นผลให้ใบหน้าคร้ามเข้มนั้นหันไปมองตา เพียงได้สบตาชั่ววินาทีเท่านั้นฝ่ายหญิงก็รีบหลุบลงก้มหน้าหนีก่อน เจ้าหล่อนค้อนตัวเองอยู่ในใจอยากจะยิ้มแต่ก็ทำไม่ได้
ราฟาเอล...ไม่ต่างอะไรกับเธอ เมื่อได้เห็นใบหน้านวลปลั่งใกล้ ๆ ความรู้สึกแปลกก็เกิดขึ้นมาในกลางหัวใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน หากถามว่าแปลกแบบไหนเขาคงบรรยายไม่ได้ เพราะมันไม่เคยเกิดขึ้นเลยแม้สักครั้งต่อให้เจอผู้หญิงสวยหยาดเยิ้มขนาดไหน เขาเคยเจอเหล่าบรรดานางแบบที่หน้าตาสะสวยหลากหลายเชื้อชาติออกจะบ่อย แต่ไม่เคยมีคนไหนที่ทำให้หัวใจรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย อาจเพราะเธอยังเป็นของใหม่... ‘อีกไม่นานหรอก รษา เดี๋ยวฉันก็จะได้รู้แล้วว่าเธอจะเป็นยังไง’
‘คนอะไรมองอยู่ได้ อยากจะเข้าไปควักลูกตาออกมานัก’
ดวงตาคมเผลอจ้องมองใบหน้างามอยู่นานอย่างเสียมารยาท จากที่นึกชื่นชมในตัวของเขาตอนนี้เปลี่ยนมาเป็นความรู้สึกที่ไม่ค่อยชอบ เล่นมองแบบนี้เขาคงจะไม่ต่างอะไรกับแขกฝรั่งหื่นกามคนอื่นแน่ ๆ ‘แต่อย่าหวังเลย อีตาบ้า’ ใบหน้าสวยหงิกงอ จ้องมองอีกฝ่ายกลับอย่างไม่กลัวสายตา
รับประทานอาหารอิ่มแขกทั้งสามจึงลุกขึ้นเพื่อจะเดินออก โดยมีราฟาเอลเดินนำและเดนนิสเดินตามออกไป เหลือแต่แม็กเป็นคนสุดท้ายที่ยังยืนอยู่ในห้อง มองหญิงสาวในท่าทีอึกอัก เหมือนคนมีอะไรอยากจะพูดกับเธออย่างนั้น
“คุณแม็กมีอะไรรึเปล่าคะ ทำไมไม่ออกไปพร้อมกับเจ้านายของคุณ”
“ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ คือเรื่อง...เรื่อง เอ่อ…”
ชายหนุ่มอึกอัก พูดไม่ออก และไม่กล้าพูด
“พูดมาเถอะค่ะ จะได้จบ ๆ ไป”
หญิงสาวพูดดักอย่างรู้ทัน เธอไม่ใช่คนโลกสวย ประสบการณ์ที่ผ่านมาทำให้เธอพอจะรู้ว่าผู้ชายคนนั้นต้องการให้แม็กอยู่พูดอะไรกับเธอ
“งั้น ผมไม่อ้อมค้อมนะครับ คือเจ้านายของผมอยากออกเดตกับคุณ เขายินดีจ่ายไม่อั้นเท่าที่คุณต้องการ เขารวยมาก” แม็กรีบพูด
“ไม่รับค่ะ จะมากเท่าไหร่ก็ไม่รับ ”
รษาหันมาสบตาแม็ก ริมฝีปากบางแย้มออกมานิดเดียว ตอบกลับไปด้วยสีหน้าเรียบเฉยไม่ได้รู้สึกตกใจ เพราะสิ่งที่เธอคิดไม่ได้ผิดพลาดเลยสักนิด... ก็นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีคนมาพูดกับเธอแบบนี้ แต่ไม่คิดว่าครั้งนี้จะเป็นคนที่เธอรู้จักและเป็นคนไทยด้วยกัน
“ผมขอโทษนะครับที่ต้องพูดเรื่องแบบนี้กับคุณ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันรู้คุณทำตามคำสั่ง ฝากบอกเจ้านายคุณด้วยนะคะว่า ฉันไม่ได้หลงเสน่ห์เขาหรอก มีคนที่หล่อกว่าเขามาขอฉันเดตฉันยังไม่ไปเลย”
คำฝากของเธอทำเอาแม็กนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ถ้านายเขาได้ฟังคงเจ็บจี๊ดเข้าไปถึงหัวใจหรือไม่ก็อาจจะโกรธจนหักคอผู้หญิงคนนี้เลยก็ได้...
‘คนหื่นกาม เสียแรงตอนแรกที่เธอเองก็หลงชื่นชมในรูปร่างหน้าตาของเขา แต่ไม่นึกเลยว่าเขาก็เป็นเหมือนพวกบ้าตัณหา ซื้อผู้หญิงด้วยเงินเหมือนกัน’
“เชอะ นึกว่าจะเป็นสุภาพบุรุษ หล่อซะเปล่า”
- ผู้เขียน
