“เอาละ ถือว่าเธอเป็นลูกผู้ชายพอ กล้าทำกล้ารับ กล้าสารภาพความรู้สึกออกมาตรง ๆ แม้ว่าจะต้องผิดหวังก็ตามที ถ้าเธออยากพิสูจน์ตัวเอง ฉันก็จะให้เธอพิสูจน์ตัวเอง มาเป็นคนสวนที่บ้านฉันไหมล่ะ ถ้าเธอใช้ชีวิตในไร่ในสวน กินอาหารพื้น ๆ รสชาติบ้าน ๆ ได้ฉันจะถือว่าเธอสอบผ่าน แต่...”
“แต่อะไรครับ” ข้ามภพเอ่ยถามอย่างกระตือรือร้น
“แต่แค่ผ่านด่านฉันเท่านั้นนะ แต่ไม่ได้ผ่านด่านหลานสาวของฉัน หลานสาวของฉัน เธอต้องไปตามง้อแสดงความจริงใจกับเขาเอง แต่ถ้าเธอล้มเลิกกลางคัน ก็ถือว่าทุกอย่างจบสิ้น เธอเข้าใจใช่ไหม” คุณยายพูดเสียงเฉียบ ตามประสาคนพูดจริงทำจริง และตรงไปตรงมา
“ครับ ผมจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาดครับ”
“ที่ฉันลองให้เธอมาใช้ชีวิตที่บ้านสวนดู ไม่ใช่เพราะฉันใจอ่อน แต่ฉันอยากรู้ว่าเธอจะยอมทำทุกอย่างเพื่อหลานสาวของฉันจริงอย่างที่ปากพูดไหม”
“ผมยินดีพิสูจน์ตัวเองให้ทุกคนได้รู้ว่าผมพูดจริงทำจริง จริงใจและรักดาวิกาจริง ๆ
