อัครราชลืมตาตื่นขึ้นกลางดึก เพราะรู้สึกดีขึ้นมานิดหน่อย หลังจากผล็อยหลับไป เขามั่นใจเลยว่าก่อนหน้านั้นเขาถูกผสมยาในเหล้า วันนี้ตั้งใจดื่มเพราะอยากรู้ขีดจำกัดของตัวเอง อยากรู้ว่าเมาแล้วหลับไปเลยเหมือนที่เคยเป็นหรือเปล่า
วันนี้รู้แล้วว่าไม่ใช่ เขารับรู้อาการมึนตึงตั้งแต่ดื่มแก้วที่สามสี่ แต่ก็พยายามดื่มมันลงไปอีก พยายามประครองสติให้ได้มากที่สุด แม้สุดท้ายจะพ่ายแพ้ แต่ก็รู้อย่างแน่ชัดแล้วว่าความรู้สึกตอนเมาเป็นยังไง มีคนบางคนกำลังเล่นตลกกับชีวิตเขาอยู่ และเขาต้องรู้ให้ได้ว่ามันเป็นใคร คงเป็นคนใกล้ตัวเขาสักคน ที่หวังอะไรสักอย่างจากเขา
“อื้อ ตื่นเหรอคะ ดื่มน้ำไหม เดี๋ยวไอซ์เทน้ำให้นะคะ”
อารยาขยับลงจากเตียง เทน้ำใส่แก้วเดินกลับมายื่นให้คนที่ขยับตัวขึ้นนั่งพิงหัวเตียง ใบหน้าหล่อเหลาดูดีขึ้นนิดหน่อย ยิ้มให้นิดๆก่อนจะยืนแก้วน้ำคืนกลับมาให้เธอ
“ปิดไฟไหมคะ เสี่ยจะได้พักต่อ”
“มานี่!”
อารยาเด
