ทำให้ผู้เป็นลูกสาวเคลิบเคลิ้ม ชุดนอนถูกเปลื้องออกจากเรือนร่างไปโดยไม่รู้ตัว
“แม่นวล... ยะ อย่า”
นวลพรรณเริ่มจูบหญิงสาวที่ริมฝีปาก
“ไม่... แม่นวลมาจูบปากเกดทำไมคะ”
“อย่าเกร็ง... แม่แค่อยากให้เราสองคนมีความสุข... เปิดริมฝีปากออกสิจ๊ะ... แม่นวลจะสอนวิธีจูบด้วยลิ้น... นะจ๊ะคนดี”
มีความตื่นเต้นอันประหลาดล้ำเกิดขึ้นในอารมณ์ของหญิงสาวผู้ไร้เดียงสา ทำให้เกดสุดาเปิดริมฝีปากรับเรียวลิ้นนุ่มอ่อนของแม่นวลที่ชอนไชเข้ามาไล้เลีย สุดท้ายสองแม่ลูกก็จูบตอบโต้กันพัลวัน
ตอนแรกเกดสุดาจูบอย่างเงอะงะเคอะเขินเพราะไม่เคย ทว่าไม่นานก็เริ่มตอบโต้ได้อย่างไม่เลวนัก
“อ่าห์... ”
เกดสุดาคราง ริมฝีปากบดเบียดเข้าหากันอย่างดื่มด่ำ
“เสียวใช่ไหม”
นวลพรรณลอบชำเลืองมองใบหน้าของเกดสุดา หล่อนชอบใจที่เห็นหญิงสาวออกอาการเคลิบเคลิ้ม สีหน้าซ่านสยิว นับเป็นครั้งแรกที่เกดสุดาได้เรียนรู้รสชาติจุมพิตแสนดื่มด่ำ ทั้งสองจูบกันที่ปาก... แต่กลับสร้างความเสียวซ่านแล่นร้าวไปทั่วทั้งร่างเพราะทุกอณูของลิ้นอุดมไปด้วยเส้นประสาทรับความรู้สึกมากมายมหาศาล
“อย่าเกร็งจ้ะ”
นวลพรรณกำลังสอนการใช้ลิ้น ไม่นานปลายลิ้นของสองแม่ลูกก็เกี่ยวกระหวัดรัดร้อยแลกลิ้นดูดรัวกันดื่มด่ำ
“แม่นวลเป็นเลสเบี้ยนหรือจ๊ะ”
เกดสุดาถามไม่อ้อม เมื่อริมฝีปากที่บดเคล้าเนินนานคลี่คลายออกจากกัน
“เรื่องนั้นอย่าไปสนใจเลย... จะเป็นอะไรก็ช่าง แม่นวลแค่อยากทำให้หนูมีความสุขก็เท่านั้น ผู้หญิงกับผู้หญิงก็ไม่เห็นจะเป็นไร ในยามที่มีกันสองคนแบบนี้ เรามีความสุขกันตามประสาเรา... เราช่วยเติมเต็มให้กันและกันก็ได้นี่นา”
เกดสุดาคิดว่านวลพรรณอาจจะไม่รู้มาก่อนว่าตัวเองมีความต้องการแบบเลสเบี้ยน แต่จะใช่หรือไม่ใช่? ก็ไม่สลักสำคัญ เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้เกดสุดาคิดว่ามันเป็นความเกื้อกูลทางเพศระหว่างผู้หญิงสองคน... ในวันที่หล่อนเองก็ยังไม่มีสามี และแม่นวลก็เป็นม่าย
แม้ผู้หญิงสองคนนี้จะอยู่ในสถานภาพที่แตกต่าง... แต่ความเหว่ว้าเปล่าเปลี่ยนในอารมณ์ก็ไมต่างกัน
“ชอบไหม”
นวลพรรณกระซิบถามข้างหู ขบเม้มติ่งหูของเกดสุดาด้วยริมฝีปากจนเจ้าของใบหูขนลุกซู่ ก่อนจะใช้ริมฝีปากและปลายลิ้นแตะไต่เลียลงมาตามซอกคอ เฟ้นฟอนร่องอกแล้วครอบริมฝีปากดูดเลียหัวนมสองข้างสลับไปมาอย่างจงใจปลุกเร้า
“อ๊อย... มะ แม่นวล... กะ... เกดเสียว”
ไหล่ทั้งสองข้างของเกดสุดาบิดลู่เข้าหากัน เต้านมสาวขนาดพอดีมือถูกริมฝีปากอวบอิ่มของนวลพรรณแระเล็มผิวเนื้อบอบบางอย่างปลงใจปลุกเร้าให้สาวน้อยได้เรียนรู้รสสัมผัส ก่อนจะขบกัดเบาๆ เย้าหยอกยอดถันทั้งสองข้างด้วยริมฝีปาก รวบดูดสลับไปมาเสียงดังจ๊วบๆ จนปลายปทุมเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย
“อ๊อย”
มือเรียวของเกดสุดาเกาะแขนนวลพรรณเอาไว้แน่น
“ชอบมั้ย”
“ชอบค่ะ”
ทรวงอกที่กำลังโดนดูดแอ่นหยัดขึ้นรับปลายลิ้นของแม่เลี้ยง ก่อนที่เกดสุดาจะสลับมาเป็นฝ่ายจูบไซ้เต้านมของนวลพรรณบ้าง
“สวยจัง... นมแม่นวลใหญ่มากอ่ะ”
เกดสุดาพึมพำด้วยความรู้สึกอิจฉาน้อยๆ ทรวงอกของนวลพรรณยังงดงามสะดุดตา ทั้งนวลเนียนและอวบใหญ่เป็นทรงสวย ขนาดที่เห็นอยู่ตรงหน้านี้แลดูมหึมากว่าของหล่อนหลายเท่านัก
หญิงสาวรู้ว่าบิดาของตนโชคดีที่ได้นวลพรรณมาครอบครองเป็นภรรยา แต่น่าเสียดายที่เขามีโอกาสเชยชมหล่อนได้ไม่นานก็ชิงจากไปเสียก่อนด้วยอุบัติเหตุที่ไม่มีใครคาดคิด
“อ๊อย... เสียวค่ะ”
เกดสุดาสะดุ้งเฮือก เนื้อตัวบิดเร่าเมื่อลำนิ้วน้อยๆของนวลพรรณชำแรกเข้ามาไชชอนกลีบสวาทนุ่มแน่นของหล่อน
“ซี้ดส์... ”
ริมฝีปากของเกดสุดาห่อรัดเป็นวงกลม เมื่อนิ้วน้อยๆ ของแม่เลี้ยงถูกชักเข้าๆ ออกๆ จนมีน้ำหล่อลื่นหลั่งออกมาอาบนิ้ว
“เจ็บไหม”
นวลพรรณถาม
“ไม่เจ็บค่ะ... แต่ถ้าเป็นไอ้นั่นของผู้ชาย... เอ่อ เวลาใส่เข้ามาจะเจ็บไหมคะแม่นวล”
ความรู้สึกผ่อนคลายและเชื่อใจกันทำให้เกดสุดากล้าถามอย่างเปิดอก
“ครั้งแรกอาจจะเจ็บบ้าง... แต่สุดท้ายแม่เชื่อว่าหนูจะชอบ”
นวลพรรณตอบอย่างคนที่เคยพานพบกิเลศตัณหามาแล้วช่วงหนึ่งของชีวิต
“อ๊า... ซี้ดส์”
คราวนี้นวลพรรณเป็นฝ่ายเปล่งเสียงครวญครางออกมาบ้าง เมื่อหญิงสาวใช้นิ้วทำแบบเดียวกันกับที่นวลพรรณทำให้หล่อน
ความเสียวซ่านพรั่งพรูออกมาอย่างเห็นได้ชัดที่ใบหน้าของแม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยง และความปั่นป่วนแปลกๆ ที่เกิดขึ้นในช่องท้องของเกดสุดาทำให้หล่อนเนื้อตัวบิดเร่า ทั้งสองเริ่มรุกรักตอบโต้กันได้อย่างมีจังหวะจะโคน
“อ่าห์... อูย”
ทั้งสองใช้นิ้วกลางเสียบกระแทกเข้ามาในรูเนื้อขมิบแน่นของกันและกันเป็นจังหวะ เมื่อเห็นอีกฝ่ายพริ้มตาเคลิบเคลิ้มก็ยิ่งเร่งกระแทกนิ้วเข้าใส่จนสุดข้อสุดโคนนิ้วอย่างไม่เกรงใจกัน เสียงดังแจ่ะๆ จั่บๆ เพราะน้ำหล่อลื่นถูกขับออกมาแฉะง่ามขา
“ลองกดด้านบนร่องสิจ๊ะ... ตรงนั้นละจุดสำคัญ”
นวลพรรณสอนพลางทำให้ดู พอเม็ดเสียวของหญิงสาวโดยปลายนิ้วโป้งของแม่เลี้ยงบดบี้จนปูดเป่งเป็นตุ่มไตแดงเรื่อ หน้าตาสะสวยก็บิดเบ้ไปด้วยความเสียว
“อ๊อย... วูบวาบไปหมดแล้วจ้ะแม่นวลจ๋า... อะ... อ๊ะ... อ๊อยยยย ฮึ่ก”
ลูกเลี้ยงเปล่งเสียงครวญครางลืมอาย หลังจากมีความคุ้นเคยและสะดวกใจกับเรือนร่างของผู้หญิงด้วยกันจนปลดปล่อยอารมณ์เตลิดเพริดออกมาอย่างที่เห็น
“เกดทรมานค่ะแม่นวล... มันวูบวาบอยู่ข้างใน”
เสียงร้องบอกของหญิงสาวทำให้แม่เลี้ยงขยับลุกขึ้นจากเตียง หล่อนเดินไปเด็ดกล้วยน้ำว้าหวีใหญ่สีเหลืองอร่ามที่วางอยู่บนโต๊ะเล็กๆ ข้างโต๊ะเครื่องแป้งเอามาหนึ่งใบ
“อุ๊ย... อย่าบอกนะว่าแม่นวลจะ”
เกดสุดาทำตาโต
“จ้ะ... เจ้านี่พึ่งพาได้ หลายปีหลังจากพ่อของเกดจากไปแม่นวลก็พึ่งเจ้านี่มาตลอด”