ทาสรัก..NC
1359 คำ
ตอนที่ 6
“เสียวจังเลยคุณปัท ฟิตมาก” ภาสกรณ์พูดในขณะที่กระแทกสะโพกเข้าออกอย่างรุนแรงและแรงขึ้นเรื่อยๆ จนนายจ้างสาวบิดหน้าส่ายไปมาด้วยความเสียวปนเจ็บเล็กน้อย
“โอ๊ย!!...ภาสอย่าแรงสิจ๊ะ ฉันเจ็บไปหมดแล้ว” ปัทมาภรณ์ร้องเตือนทนายหนุ่มที่โหมกระหน่ำแท่งรักเข้าร่างอย่างรุนแรง
“อ๊า หยุดก่อน” มือเรียวบางพลางยันสะโพกสอบของเขาเอาไว้
“หยุดทำไมล่ะ ผมกำลังเสียวเลย อ่าห์...ซีดดส์” ภาสกรณ์ครวญครางสีหน้าเหยเกพร้อมกับยกแขนของปัทมาภรณ์ขึ้นแล้วซุกหน้าลงที่ใต้วงแขนขาว ๆ
"เธอทำฉันแรงเกินไปแล้วนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันก็เดินไม่ได้หรอก" ปัทมาภรณ์บอกเสร็จก็ค้อนเขาเล็กน้อยอย่างน่ารัก ภาสกรณ์จึงหันไปพรมจูบเธอแทนเป็นการให้เธอได้พัก
“อื้อฮือ หอมไปทั้งตัว..ขนาดรักแร้ยังหอมเลย ซีดสสส์ ใครจะไปทนไหวละครับ อ๊าหห์”
“อืม!!!..ภาส เบา ๆ อืยยย!.. ภาส เดี๋ยวก่อน”
“อย่าเกร็งสิครับคุณปัท มันจะได้ไม่เจ็บ” ภาสร้องบอกปัทมาภรณ์ในขณะที่มือหนาสองข้างขยำฟอนเฟ้นไปทั่งร่างของนายจ้างสาว จนเนื้อตัวเธอเป็นรอยแดงเต็มไปหมดแล้ว
“อืยยย โอ๊ยย ..ฮืมมม..อะฮือ เสียวอะภาส ภาสจ๋า ไม่เอารอยนะ คุณพฤษยิ่งชอบสังเกตอยู่ด้วย” เธอหมายถึงพ่อของยุทธนาที่ชอบสังเกตเวลาเธอกลับเข้าบ้านพร้อมกับคนขับรถ ดึก ๆ ดื่น ๆ จนบางครั้งเธอต้องพยายามหาเสื้อคลุมมาสวมทับเอาไว้
“รับรองครับว่าไม่มีร่องรอยแน่นอนครับ เพราะผมจูบให้เสียวไม่ได้จูบให้เป็นรอยแบบไอ้คมมัน” ภาสกรณ์คุยข่มทันทีเพราะตอนนี้ไม่มีนายคมอยู่ให้กวนใจอีกแล้ว เนื่องจากว่ามีคนโทรเรียกให้มันกลับไปที่กรุงเทพฯด่วนเมื่อเกือบครึ่งชั่วโมงที่แล้ว
“สัญญาก่อนนะภาส ว่าจะต้องไม่มีใครรู้เรื่องนี้นะ...จำไว้” ปัทมาภรณ์ตัดสินใจเอ่ยกำชับอีกครั้งหลังเสร็จภารกิจหมาด ๆ จนเหงื่อที่ซึมไปทั่วร่าง
“ครับ จะมีแค่เราสองคนเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้” ภาสกรณ์รับปาก ก่อนที่ความเงียบจะเข้าปกคลุมอีกครั้ง
“เอ่อภาสจ๊ะ ฉันมีอะไรอยากจะถามอีกอย่าง” นายจ้างสาวรีบเอ่ยขึ้นมาถามก่อนที่ทนายหนุ่มจะเริ่มเกมส์รักกับเธออีกครั้ง
“จะถามอะไรเหรอครับ?” ภาสกรณ์ถามกลับด้วยความสงสัย
“เรื่องคุณอนุชิต” ปัทมาภรณ์อึกอักกับคำถามของตัวเอง
“ไม่ต้องห่วงครับ รับรองว่าถ้าคุณท่านไม่มีหลานให้สืบทอดแล้ว ยังไงทรัพท์สินทั้งหมดก็ต้องตกเป็นของคุณยุทธนาอย่างแน่นอนครับ” เมื่อทำให้นายจ้างสาวคลายความกังวลได้แล้ว ภาสกรณ์จึงขอร่วมรักกับเธออีกครั้ง
คุณปัท ผมขออีกครั้งนะ” ภาสกรณ์ขอร้องนายสาว ซึ่งก็ไม่รู้อะไรดลใจให้ปัทมาภรณ์เปลี่ยนหันมานอนตะแคงข้างแล้วกอดเขาอย่างว่าง่าย จากนั้นเธอจึงเอื้อมขึ้นไปจูบริมฝีปากของทนายหนุ่มเหมือนกับจะให้รางวัลเขา ภาสกรณ์จับมือเรียวบางของเธอไปกุมแท่งรักเอาไว้เพื่อบอกว่าเขาพร้อมสำหรับเธอแล้ว
“ภาส..พอแล้วจะทำอะไรอีก ฉันไม่มีแรงแล้วนะ” ปัทมาภรณ์กระซิบบอกด้วยความเอียงอายทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเขาไม่เคยอิ่มถ้าได้ร่วมรักกับเธอ
“คุณปัทใช้ปากช่วยผมหน่อยนะ” ภาสกรณ์พูดพลางเอามือโอบศีรษะของนายสาวก้มลงมาหาท่อนเอ็นของตัวเอง ปัทมาภรณ์ซึ่งไม่ทันระวังตัว ถูกดึงศีรษะลงมาอย่างง่ายดาย ท่อนเอ็นลำขนาดใหญ่กำลังชูชันอีกครั้ง ความน่าเกลียดของมันที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดปูดโปนทำให้เธอต้องปิดปากเบือนหน้าหนี
“อย่าดื้อกับผมสิ..คุณปัท” ภาสกรณ์เริ่มขู่ พร้อมกับเอามือบีบที่แก้มของนายสาวเบาๆ ทำให้ปัทมาภรณ์ต้องอ้าปากกลืนแท่งรักของทนายหนุ่มอย่างจำยอม ภาสกรณ์จับหัวนายจ้างสาวกดลงไปจนเธอต้องยอมทำรักให้เขาอย่างจนใจ
“ดูดแรง ๆ!! .....อย่างนั้นแหละ” ภาสกรณ์ใช้น้ำเสียงออกคำสั่งอีกครั้ง ปัทมาภรณ์ได้แต่ทำตามด้วยการใช้ปากรูดท่อนเอ็นเข้าๆ ออกๆ
ภาสกรณ์โยกสะโพกช้าๆ ตามไปด้วยขณะที่มือทั้งสองจับอยู่ที่ศีรษะของนายจ้างสาว จากนั้นภาสกรณ์จึงให้เธอขึ้นมาคร่อมร่างเขา โดยที่เขานอนหงายลงไป เขาจับสะโพกเธอให้ตรงบริเวณปากของเขา
ผมยาวสีน้ำตาลของเธอถูกยางมัดผมสีชมพูมัดไว้อย่างเรียบง่าย ปลายผมที่ถูกมัดห้อยตกมาทางหน้าขาของภาสกรณ์ เขาเลื่อนมือขวาลงมาลูบเส้นผมของนายสาว ราวกับกำลังเอ็นดูเด็กตัวน้อยๆ นายสาวของเขายังคงใช้ปากรูดท่อนเอ็นของเขา ภาสกรณ์พยายามฝืนเกร็งในขณะที่ดูดเลียให้เธอไปด้วย
ปัทมาภรณ์รู้สึกคับแน่นในปาก ท่อนเอ็นลำใหญ่ของภาสกรณ์ขนาดไม่ใช่เล็ก ๆ
"อืมมมมม!!!"
และตอนนี้มันก็กำลังชูชันแข็งปั๋งอยู่ในปากของเธอ รสชาติที่ซึมออกมาทำให้เธอรู้สึกถึงความสะอิดสะเอียด แต่ด้วยความที่อยากจะทำให้มันจบๆ ไป เธอจึงเร่งความเร็ว ทำเอาทนายหนุ่มถึงกับสูดปากด้วยความเสียว
"อ่าห์ ซีด ดีมาเลยคุณปัท อ่าห์" ภาสกรณ์ร้องครางด้วยความเสียวซ่าน จากนั้นเขาก็เริ่มทนไม่ไหว เพราะนายจ้างสาวเริ่มดูดแรงขึ้นเรื่อย ๆ
“เบาๆ สิครับคุณปัท เดี๋ยวผมก็แตกใส่ปากคุณหรอก ไม่ชอบให้แตกในปากไม่ใช่เหรอ” ภาสกรณ์ปรามนายสาวไม่ให้เร่งรีบ และพยายามกลั้นใจ เพื่อที่จะไม่ให้เขื่อนแตกเร็วนัก
“อย่างนั้นแหละครับ...คุณปัท ...ดีมาก ผมชอบ ดูดแบบนี้ไปเรื่อย ๆ นะครับ ไม่ต้องเร่ง” ภาสกรณ์เอ่ยชม ปัทมาภรณ์ทั้งดูดทั้งรูด ไปได้อีกสักพัก เขื่อนของนายภาสกรณ์ก็ใกล้แตก เขาจึงจับเธอนอนหงายแล้วรีบยัดแท่งรักไปที่ร่องสวาททันที
“อ่าห์ อ๊ะ โอ๊ยยย!.. ภาสจ๋า อื้มมม ลึกจังเลย อย่ากระแทกแรงนะ” สิ้นเสียงครางของนายจ้างสาว ภาสกรณ์ที่ซอยสะโพกเข้าออกได้ไม่นาน ก็ต้องขอยอมแพ้ เขาปล่อยน้ำขาวขุ่นจำนวนมากพุ่งใส่ร่างของเธออย่างรุนแรง จากนั้นทั้งสองก็เกยกายกันหลับไปด้วยความหมดแรง
ตะวันบ่ายคล้อย
ภาสกรณ์ที่งัวเงียตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าหญิงสาวบนเตียงมานอนซกซบบนอกแกร่งของเขา
“คุณยุทธยังไม่กลับเร็ว ๆ นี้ งั้นคุณปัทอยู่ต่อกับผมอีกวันได้มั้ยครับ?” เขาพูดไปพลางลูบศีรษะเธอเบา ๆ อย่างรักใคร่ ทำไมเขาถึงไม่รู้สึกเบื่อผู้หญิงคนนี้กันนะ เขาลูบหัวเธอและพลางนึกถึงผู้หญิงอีกคนที่เขาก็ลืมเธอไม่ลงเช่นกัน คือส้มจี๊ด ผู้หญิงสองคนนี้มีรสนิยมทางเพศที่ถูกใจเขาเหลือเกิน พวกเธอมันคือยาเสพติดสำหรับเขา หากวันใดไม่ได้เสพก็แทบคลั่ง
"ผมขออีกครั้งนะ มันแข็งอีกแล้ว" นายภาสกรณ์เอ่ยขอดื้อๆ แต่สีหน้าแสดงให้รู้ว่าจริงจัง
“แล้วฉันปฏิเสธได้เหรอ?” ปัทมาภรณ์ย้อนถามแล้วพลางเอามือเรียวบางไปจับสิ่งที่เขาบอกว่ามันแข็งตัว เธอปฏิเสธไม่ได้จริงๆ เพราะเรื่องนี้จะต้องเป็นความลับไปตลอดกาลเท่านั้น เธอต้องยอมภาสกรณ์เพื่อที่จะไม่ให้นายภาสกรณ์เอาเรื่องนี้ไปบอกยุทธนา และอีกอย่างความลับมันก็ไม่ได้มีเพียงแค่นี้
ปัทมาภรณ์ต้องยอมตกเป็นทาสรักของภาสกรณ์อย่างนี้ทุกครั้งที่ภาสกรณ์มีโอกาส และครั้งนี้เขาก็ได้ตักตวงความสุขจากเรือนร่างของนายสาวไปจนไปหมดแรง
- ผู้เขียน
