ตอนที่ 2
แสงแดดสาดส่องเป็นลำลอดผ่านหน้าต่าง ทะลุม่านมากระทบกับพรมสีครีมนวลบนพื้น สภาพภายในห้องนอนบนโรงแรมสุดหรู ส้มจี๊ดสาวสวยวัยยี่สิบสองยังคงหลับสนิทอยู่บนเตียงนอนขนาดใหญ่ เสื้อผ้าของเธอหมดหน้าที่ในการปกปิดร่างกายไปตั้งแต่ที่เข้าห้องมาได้ไม่ถึงหนึ่งนาที ภายใต้ผ้าห่มผืนใหญ่มีเพียงร่างกายที่เปลือยเปล่าขาวโพลนของหล่อนเท่านั้น ถ้าจะมีส่วนใดบนร่างกายที่ไม่ใช่สีขาว ก็คงเป็นปอยขนสีดำหย่อมเล็กๆ ที่ขึ้นปกคลุมเนินเนื้ออันอวบอูมเอาไว้เท่านั้น
เธอยังคงหลับสนิทเนื่องจากการเพิ่งได้วาดลีลารักบนเตียงกับเพื่อนของแฟนหนุ่มเมื่อชั่วโมงที่ผ่านมา ลมหายใจยังคงสม่ำเสมอ หน้าอกได้รูปกระเพื่อมขึ้นลง ภาสกรณ์ลอบยิ้มและนั่งคิดไปว่า จากนี้ต่อไปเขาคงเป็นชายหนุ่มผู้โชคดีที่จะได้เชยชมกับรสสวาทบนเรือนร่างของเธออย่างไม่ต้องแบ่งให้เพื่อนสนิทอีกต่อไปแล้ว
ภาสกรตื่นขึ้นมาได้สักพักแล้ว ความอ่อนเพลียไม่ได้เป็นอุปสรรคสำหรับเขา เขานอนตะแคงมองดูใบหน้าของหญิงสาวผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของเพื่อนรักได้สักพักหนึ่งแล้ว ไม่คิดเลยว่าวันนี้เธอจะได้มานอนเคียงข้างเขาอีกครั้งอย่างไม่ต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ
ชายหนุ่มดึงผ้าห่มที่ตอนนี้คลุมกายทั้งเขาและเธออกไปจากเตียง เขาเพ่งมองร่างกายของหญิงสาว อย่างเพ่งพินิจอีกครั้ง เขายังจำทุกวินาทีที่ได้ร่วมเสพสมบนเรือนร่างของเธอได้เป็นอย่างดี เขาจ้องมองไปที่ปทุมถันทั้งสองข้าง ที่เนินอกของเธอมีปานแดงเล็กๆ มันช่างยั่วยวนใจเหลือเกิน เขาเอื้อมมือลูบที่ปอยขนที่สามเหลี่ยมด้านล่างของหญิงสาวอย่างแผ่วเบา และสังเกตมันอย่างที่ถี่ถ้วนก็เห็นถึงไฝบนแคมขาวของเธอซึ่งมันเหมือนกับของใครบางคนเป็นอย่างมาก แต่ภาสกรณ์ก็ไม่ได้คิดอะไรและนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาเพิ่งสังเกตเห็น เพราะถูกครั้งจะไม่มีเวลาอยู่กับเธอได้นานขนาดนี้ ไม่นานนักเสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น ภาสกรณ์เดินออกไปรับโทรศัพท์ที่ระเบียง เมื่อคุยเสร็จเขาก็เดินเข้ามา
"ใครโทรมาเหรอคะ" หญิงสาวงัวเงียขยับกายเอ่ยถามแฟนหนุ่ม
"เจ้านายพี่เอง เดี๋ยวพี่ต้องไปก่อนนะ" ภาสกรณ์ยันตัวเองลุกขึ้น แล้วเอาเสื้อผ้ามาสวมใส่
"แล้วพี่จะมาอีกหาจี๊ดอีกเมื่อไหร่คะ" เธอเกาะแขนแฟนหนุ่มอยู่ข้างเตียงแล้วเอ่ยถาม
"เอาไว้พี่ว่างจากงานก่อนนะ" พูดจบคนที่ส้มจี๊ดอยากให้อยู่ต่อเขาก็ได้เดินจากไป ทิ้งไว้ให้เธอเผชิญความเหงาอยู่เพียงลำพังภายในห้อง